திறந்தவெளியில் மலம் கழிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து இந்தியா முற்றிலுமாக விடுபட்டுவிட்டதாக, கடந்த அக்டோபர் இரண்டாம் தேதி அறிவித்தார் பிரதமர் நரேந்திர மோடி. “தூய்மை பாரதம் திட்டத்தின் கீழ் 60 மாதங்களில் 11 கோடி கழிப்பறைகள் கட்டப்பட்டுள்ளன. இதனால் 60 கோடி மக்கள் பயன்பெற்றுள்ளனர். இதைப் பார்த்து உலகமே வியந்துள்ளது” என்று கூறினார் அவர். மோடியின் இந்த அபார சாதனைக்காக பில் மற்றும் மிலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளை கடந்த செப்டம்பரில் அவருக்கு குலோபல் கோல்கீப்பர் விருதினை வழங்கியது. எனினும், ‘பாதுகாப்பான குடிநீர், சுகாதாரம், வீட்டு வசதி’ ஆகியவை குறித்து தேசிய புள்ளியியல் துறை நடத்திய 76ஆவது தேசிய மாதிரி ஆய்வறிக்கையிலுள்ள(NSS) தகவல்கள் அதற்கு நேர்மாறாக உள்ளன.
நாட்டின் கிராமப்புற பகுதிகளில் 29 விழுக்காடு அளவுக்கு கழிவறைகள் இல்லை என்கிறது அந்த அறிக்கை. அதிலும் தனித்தனியாக மாநில வாரியாக பார்க்கையில் உத்தரப் பிரதேசத்திலும் ஒடிஷாவிலும் இது 50 விழுக்காடாக உள்ளது. மேலும் ஜார்கண்ட், தமிழ்நாடு, ராஜஸ்தானில் இந்த விழுக்காடு 30க்கும் அதிகமாக இருக்கிறது. கழிப்பறைக் கட்டிக்கொள்ளத் தயாராக இருப்பவர்களுக்கு அரசு நிதியுதவி அளித்தாலும், இந்தத் திட்டத்தின் கீழ் 17 விழுக்காடு கிராமப்புற வீடுகள் மட்டுமே பயனடைந்துள்ளதாக புள்ளி விவரம் தெரிவிக்கின்றது.
இந்த என்எஸ்எஸ் அறிக்கை மத்திய அரசுக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கக் கூடியது அல்ல என்பதால், அது தயாராகி ஆறு மாதத்திற்குப் பிறகே வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இதேபோல் நாட்டில் வேலைவாய்ப்பின்மை 6.10 விழுக்காடு உயர்ந்துள்ளதாக தெரிவித்த என்எஸ்எஸ் அறிக்கையும் ஆறு மாதத்திற்குப் பிறகே வெளியானது. நாட்டிலுள்ள அனைத்துக் கிராமங்களுக்கும் மின்சாரம் வழங்கப்பட்டுவிட்டதாக கடந்தாண்டு ஏப்ரல் மாதம் பிரதமர் தெரிவித்தார். ஆனால், அதற்கு இரண்டு மாதங்கள் கழித்து வெளியிடப்பட்ட ராக்கிஃபெல்லர் அறக்கட்டளை சார்பில் வெளியிட்ட அறிக்கையில், நாட்டில் இன்னமும் 45 லட்சம் வீடுகளுக்கு மின் இணைப்பு சென்று சேர்வில்லை எனத் தெரிவித்தது.
அறைகுறையாக நடக்கும் கண்காணிப்புப் பணிகள்:
மத்தியப் பிரதேசத்தின் பவேகேடி பஞ்சாயத்திலுள்ள பட்டியல் சமூக சிறுவர்கள் இருவர், பஞ்சாயத்து அலுவலக வாசல் எதிரே திறந்த வெளியில் சிறுநீர் கழித்ததற்காக அடித்துக் கொல்லப்பட்டார்கள். உண்மை என்னவென்றால் பாதிக்கப்பட்ட அந்தக் குடும்பங்களில் கழிப்பறையே கிடையாது. ஆனால், மத்திய அரசின் கீழ் உள்ள தூய்மை இந்தியா தொடர்பு நிதிய ஆவணம் அந்தக் கிராமம், திறந்த வெளியை கழிப்பிடமாக பயன்படுத்துவதில் இருந்து விடுபட்டுவிட்ட கிராமம் என்கிறது.
இந்த விவகாரத்தில் அரசு ஆவணத்திற்கும் உண்மைக்கும் மிகப்பெரிய வித்தியாசம் உள்ளது. திறந்தவெளியை கழிப்பிடமாகப் பயன்படுத்தக் கூடிய பல கிராமங்கள் இன்னமும் இருக்கின்றன. தங்கள் கிராமம் திறந்தவெளியை கழிப்பிடமாகப் பயன்படுத்தும் பழக்கத்திலிருந்து விடுபட்டுவிட்டது என்று அந்தக் கிராமத்தின் கிராமசபை அறிவிக்குமானால், அதை உறுதிப்படுத்துவதற்கான சரிபார்ப்புப் பணிகள் இரண்டு கட்டங்களாக நடத்தப்பட வேண்டியது அவசியம். இந்தச் சரிபார்ப்புப் பணிகளை சுதந்திரமான மூன்றாம் நபரைக் கொண்டும் அரசு அலுவலர்களைக் கொண்டும் அரசு மேற்கொள்ள வேண்டியதும் அவசியம்.
திறந்தவெளியை கழிப்பிடமாகப் பயன்படுத்துவதிலிருந்து விடுபட்டுவிட்டதாக ஒரு கிராமசபை அறிவித்த மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு இந்தச் சரிபார்ப்புக் குழுக்கள் அங்கு சென்று நிலைமையை ஆய்வு செய்ய வேண்டும். ஆனால், பெரும்பாலான மாநிலங்களில் இத்தகைய சரிபார்ப்புப் பணிகள் சரியாக நடப்பதில்லை. கடந்த செப்டம்பர் 26ஆம் தேதியின்படி, ஒடிஷாவிலுள்ள 23,902 கிராமங்களில் முதற்கட்ட ஆய்வு முடிக்கப்பட்டதாக தெரிவிக்கப்பட்டது. மீண்டும் செப்டம்பர் 30ஆம் தேதி வெளியிடப்பட்ட அறிக்கையில், 37 ஆயிரம் கிராமங்களில் அதாவது சுமார் 55 விழுக்காடு கிராமங்களில் ஆய்வு முடிக்கப்பட்டுவிட்டதாகத் தெரிவிக்கப்பட்டது. அப்படியானால், 4 நாட்களில் 13 ஆயிரம் கிராமங்களில் ஆய்வு நடத்தி முடிக்கப்பட்டுவிட்டதா?
வரையறுக்கப்பட்ட விதத்தில் ஆய்வுகளை நடத்துவதாக இருந்தால் இவ்வளவு கிராமங்களில் ஆய்வுகளை நடத்துவதற்கு ஒரு மாத காலம் கூட போதாது. நாடு முழுவதிலும் 6 லட்சம் கிராமங்கள் திறந்தவெளி கழிப்பிட பழக்கத்திலிருந்து விடுபட்டுவிட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், இரண்டாம்கட்ட சரிபார்ப்புப் பணிகள் 25 விழுக்காடு கிராமங்களில் மட்டுமே நடந்துள்ளன. உத்தரப் பிரதேசத்தில் கிராமசபையால் அறிவிப்பு வெளியிடப்பட்ட 97 ஆயிரம் கிராமங்களில் 10 விழுக்காடு அளவுக்கு மட்டுமே இரண்ட்டாம்கட்ட ஆய்வு முடிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒடிஷாவில் 47 ஆயிரம் கிராமங்களில் ஒன்றில்கூட இரண்டாம் கட்ட ஆய்வு மேற்கொள்ளப்படவில்லை. நாட்டின் 10 மாநிலங்களில் இரண்டாம் கட்ட ஆய்வு நடத்தப்படவே இல்லை. இருந்தபோதிலும், இந்தக் கிராமங்கள் திறந்தவெளி கழிப்பிட பழக்கத்தை கைவிட்ட கிராமங்களின் பட்டியலுக்குள் சேர்க்கப்பட்டுவிட்டன. குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் அனைத்து ஆய்வுகளையும் முடிக்க வேண்டும் என்பதற்காக கொடுக்கப்படும் அழுத்தம் காரணமாகவே இதுபோன்ற நிலை ஏற்படுகிறது.