'சிம்மாசனத்தைக் காலி செய்யுங்கள், மக்கள் படையெடுத்து வருகின்றனர்'. டெல்லி ராம் லீலா மைதானத்திலிருந்து அன்றைய பிரதமர் இந்திரா காந்தி நோக்கி எழுந்த இம்முழக்கம் சுதந்திர இந்திய அரசியலில் வரலாற்றுத் தருணமாகும். 1975ஆம் ஆண்டு ஜூன் 25ஆம் தேதி ராம் லீலா மைதானத்தில் திரண்டிருந்த லட்சக்கணக்கான மக்கள் முன் இந்தி மொழிக் கவிஞரான ராம்தாரி சிங் தினகரின் மேற்கண்ட வரிகளை, ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் முழங்கியதன் விளைவு, இந்தியாவில் அவசர நிலை பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது.
ஜே.பியின் முதல் அத்தியாயம்:
இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்காகப் போராடி, பின்னாளில் அந்த சுதந்திரத்தின் விழுமியங்களைப் பாதுகாக்க இரண்டாவது போராட்டத்தை நாடு முழுவதும் முன்னெடுத்து, இந்திய ஜனநாயகத்தின் காவலனாகத் திகழ்ந்தவர்தான் 'லோக் நாயக்' எனப் போற்றப்படும் ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயண். 1902ஆம் ஆண்டு பிகார் மாநிலம் சிதாப்தியரா கிராமத்தில் பிறந்த ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் தனது பள்ளிப்படிப்பை பாட்னாவில் முடித்தார். பின்னர், மேற்படிப்பிற்காக அமெரிக்கா சென்ற ஜே.பி, தனது செலவுகளுக்காக அங்கே தொழிற்சாலைகளில் பகுதிநேரமாகப் பணியாற்றினார்.
சோஷலிசச் சிந்தனைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட ஜே.பி, தனது படிப்பை முடித்துவிட்டு நாடு திரும்பியதும் அரசியலில் ஈடுபடத் தொடங்கினார். காந்தியின் வருகைக்குப் பின்னர் மக்கள் இயக்கமாகக் காங்கிரஸ் உருவெடுத்திருந்த காலம் அது. அன்றைய காங்கிரசின் துடிப்புமிக்க இளம் சக்தியாக இருந்த நேருவின் அழைப்பை ஏற்று, காங்கிரஸ் பேரியக்கத்தில் இணைந்துகொண்ட ஜே.பி. இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் தீவிரமாகச் செயல்படத் தொடங்கினார்.
காந்தியின் உப்பு சத்தியாகிரகப் போராட்டத்தில் பங்கேற்றுச் சிறை சென்றார். காங்கிரஸ் கட்சியில் இருந்தாலும் சோஷலிசக் கொள்கையில் தீவிர பிடிப்புக்கொண்டவர் ஜே.பி. இதன் காரணமாக 1934ஆம் ஆண்டு காங்கிரஸ் சோஷலிஸ்ட் கட்சி என்ற புதிய இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். புரட்சிகரச் சிந்தனைகளைக் கொண்டிருந்த அவர், 1942ஆம் ஆண்டு நடந்த வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தில் ஈடுபட்டதன் காரணமாகக் கைது செய்யப்பட்டார். கலகச் சிந்தனை ஜே.பிக்கு இயல்பிலேயே இருந்ததால், சிறையிலிருந்து ரகசியமாகத் தப்பிச் சென்று ஆங்கிலேய அரசுக்கு அதிர்ச்சி வைத்தியம் தந்தார் என்பதும் சுவாரஸ்யமான நிகழ்வு.
1947இல் இந்திய விடுதலைக்குப் பின் அமைந்த அரசில் ஜே.பி. பங்கேற்க வேண்டும் என அன்றைய பிரதமர் நேருவிடமிருந்து அழைப்பு வந்தது. பலமுறை வற்புறுத்தியும், அமைச்சரைவையில் இடம்பெற மறுத்துவிட்டார் ஜே.பி. சுதந்திரத்திற்குப் பின் தீவிர அரசியலில் இருந்து ஒதுங்கி, ஆச்சார்ய வினோபா பாவேயின் பூமிதான இயக்கத்தில் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார். 1950 முதல் 60களின் இறுதிவரை அவரது செயல்பாடு அரசியல் களத்திலிருந்து கிராம நிர்மாணக் களத்தில் அமைந்திருந்தது.
காலத்தின் கட்டாயத்தில் பிறந்த இரண்டாம் அத்தியாயம்
'மரங்கள் ஓய்வை நினைத்தாலும் காற்று விடுவதில்லை' என்பதைப்போல், அரசியலிலிருந்து ஒதுங்கிய ஜே.பியை மீண்டும் கள அரசியலுக்குக் காலம் கொண்டுவந்து சேர்த்தது. 1969இல் காங்கிரஸ் பிளவுபட்ட நிலையில், அன்றைய இளம் தலைவர்களைத் தளபதிகளாகக் கொண்டு அன்றைய பிரதமரான இந்திரா காந்தி, கட்சியில் தனது பிடியைத் தக்க வைத்துக்கொண்டார். பின்னர் வங்கி தேசியமயமாக்கல், ஏழ்மை நீக்கம் போன்ற நடவடிக்கைகளால் வெகுஜன மக்கள் மத்தியில் இந்திரா காந்தி மீதான அபிமானம் பெருகிக்கொண்டுவந்தது.
அதன் உச்சமாக 1971இல் நடைபெற்ற இந்தியா-பாகிஸ்தான் போரில் இந்தியா வெற்றிபெற்று, வங்கதேசம் என்ற தனி நாட்டை உருவாக்கியது இந்திரா காந்தியின் ஆளுமையின் மைல்கல்லாகப் பார்க்கப்பட்டது. எதிர் அணியின் தலைவரான வாஜ்பாய் அவரை 'துர்க்காதேவி' என்று புகழ 'இந்தியாதான் இந்திரா, இந்திராதான் இந்திரா' என்ற அளவிற்கு தன்னிகரில்லா சக்தியாக இந்திரா காந்தி உருவெடுத்திருந்தார்.
தனது அரசியல் முன்னோடியான நேருவின் மகளான இந்திரா காந்தி புகழ், அதிகாரத்தின் உச்சத்தில் இருக்கும் போது அவரது வீழ்ச்சிக்கு தானே காரணமாக உருவெடுப்போம் என ஜே.பி அன்று நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்டார். 1974 காலக்கட்டத்தில் இந்தியாவில் விலைவாசி உயர்வு, வேலையின்மை போன்ற பிரச்னைகள் தலைவிரித்தாடத் தொடங்கின. இதற்கு ஊழல், முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது. குஜராத் மாநிலத்தில் விடுதி வாடகைகூட கட்டமுடியாமல் தவித்துவந்த மாணவர்கள், அரசின் ஊழலுக்கு எதிராகப் போராட்டத்தைக் கையிலெடுத்து களத்தில் இறங்கினர். அரசின் அடக்குமுறை மாணவர்கள் மீது பாய, இந்தச்செய்தி ஜே.பியின் செவிகளுக்கு எட்டியது. தீவிர அரசியலில் இருந்து ஒதுங்கியிருந்த ஜே.பி, மாணவர்களுக்காக மீண்டும் களத்திற்கு வந்தார். பின்னர் இந்த மாணவர்கள் போராட்டம் மற்ற மாநிலங்களிலும் பரவத் தொடங்கியது. 1974இல் பிகார் அரசுக்கு எதிராக மாணவர் சங்கத்தினர் நடத்திய போராட்டத்தில் காவல்துறையினர் நடத்திய துப்பாக்கிச் சூட்டில் எட்டுபேர் உயிரிழந்தனர். இதன் பின்னர்தான் ஜே.பி. தனது இயக்கத்தைப் பெரும் பாய்ச்சலுடன் முன்னெடுத்தார்.
பிகார் தலைநகர் பாட்னாவில் மாபெரும் பேரணி நடத்தி முழு புரட்சி (Total Revloution) என்ற முழக்கத்தை முன்வைத்தார். இதனையடுத்து, பிகார் அரசு கலைக்கப்பட்டது. அதிகாரத்திற்கு எதிராக நாடு முழுவதும் உள்ள ஜனநாயக சக்திகளை ஒன்று திரட்டும் பணியில் ஈடுபட்டார் ஜே.பி.