நேபாள அரசு மே31ஆம் தேதி, யாரும் எதிர்பாராத வகையில் இந்தியாவின் சில பகுதிகளைத் தன்னுடைய வரைபடத்தில் சேர்ப்பதற்கான புதிய சட்டத் திருத்தத்தை அந்நாட்டின் நாடாளுமன்றத்தில் தாக்கல் செய்தது. முன்னதாக கைலாஷ் மானசரோவர் பகுதிக்கு இந்தியர்கள் புனித யாத்திரை மேற்கொள்ளும் விதமாக பிரத்யேக லிபுலேக் பகுதியில் புதிய வழித்தடத்தை இந்தியா தொடங்கிவைத்தது. இதன் பின்னணியிலேயே இந்த வரைப்படம் சிக்கலாக உருவெடுத்துள்ளது.
ஜம்மு காஷ்மீரின் வரைபடத்தை மாற்றியபோது காலாபானி, லிபுலேக் பகுதிகளை வரைபடத்தில் இணைத்ததே இந்த பூசலுக்கு அடிப்படை காரணமாக மாறியுள்ளது. இந்த பகுதிகள் நேபாளத்துடன் சேர்ந்ததே என அந்நாட்டு அரசு தெரிவித்துள்ள நிலையில், சீனாவின் தூண்டுதலின் பேரில்தான் நேபாளம் இவ்வாறு செயல்படுகிறதோ என சந்தேகிப்பதாக ராணுவ தளபதி நர்வானே தெரிவித்த கருத்து விவகாரத்தை அடுத்த கட்டத்திற்கு கொண்டுசென்றது.
இரு நாட்டு உறவும் 1950ஆம் ஆண்டு மேற்கொள்ளப்பட்ட அமைதி ஒப்பந்தம் தொடங்கி மிகவும் சுமூகமாகவே இருந்துவந்துள்ளது. குறிப்பாக, இரு நாட்டு குடிமக்களும் எல்லைகளைக் கடந்து எளிமையாக பழகும் சூழலே இரு நாட்டு உறவின் சிறப்பம்சத்தை வெளிப்படுத்தும்.
சொல்லப்போனால் நேபாளத்தைச் சேர்ந்த கூர்க்கா இனமக்களுக்கு இந்திய ராணுவத்தில் பிரத்தியேக இடமளித்து தளபதி போன்ற உயர் பொறுப்பில் வைக்கும் அளவிற்கு இரு நாட்டு உறவுக்கு தனித்துவம் இருந்துவருகிறது.
இந்தியா - சீனா என்ற இருபெரு நாடுகளுக்கு மத்தியில் சிறிய நாடாக இருக்கும் நேபாளம், 2006ஆம் ஆண்டில்தான் மன்னராட்சி முறையிலிருந்து ஜனநாயகத்திற்கு மாற்றம் கண்டது. இதுபோன்ற சூழலில்தான் இந்தியா - நேபாளம் உறவில் சோதனைக் காலம் தொடங்கியது.
புத்தரின் பிறப்பிடமான நேபாளத்தில் இந்துக்களே பெரும்பான்மையாக இருக்கு நிலையில், சமீபத்தில் ஏற்பட்டுள்ள அரசியல் மாற்றங்கள் இரு நாட்டு உறவில் திருப்பத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. தற்போது ஆட்சியில் உள்ள நேபாள கம்யூனிஸ்ட் கட்சி சீனாவின் கொள்கைகளுடன் நெருக்கமாக இருப்பது ஒரு முக்கிய காரணம்.
இந்தியா - நேபாளம் - சீனா என மும்முனை எல்லைச் சிக்கலில் பல ஆண்டுகளாகவே தீர்க்கப்படாத விவகாரங்கள் நிலுவையில் உள்ளன. பிரிட்டானிய காலணியாதிக்கத்திலிருந்து இந்தியா விடுதலையடைந்த காலத்தில், இந்தியாவை ஒப்பிடும் போது மிகச் சிறிய நாடுகளும் விடுதலைப் பெற்றன.