தனது இரண்டு கைகளையும் பாதி இழந்த சுயாஷ் நாராயண் யாதவ், பாரா ஒலிம்பிக் நீச்சல் போட்டியில் கலந்து கொண்டு தங்கப் பதக்கம் வென்றுள்ளார்.
நீச்சலுக்கு கை மிகவும் அவசியம் என்றாலும், அதனையும் சமாளித்து சாதித்தவர் சுயாஷ். இவர் தனது வாழ்வில் சந்தித்த கோரமான விபத்தை எப்படி கடந்து வந்தார் என்பது பற்றிய பிரத்யேக சிறப்பு தொகுப்பு.
முதல் முதலாக தங்கப் பதக்கம் வென்ற போது எப்படி உணர்ந்தீர்கள்?
அதுதான் நான் உலக அளவில் பெற்ற முதல் தங்கப் பதக்கம். இந்தியாவிற்கும் பாரா ஒலிம்பிக்ஸ் போட்டி வரலாற்றில் அதுதான் முதலாவது தங்கப் பதக்கம். எனக்கு மட்டுமில்லாமல் நமது நாட்டிற்கும் அது பெருமைக்குரிய தருணம் என்றே தோன்றுகிறது. அந்த சாதனை என்னை ஒரு இந்தியன் என்பதில் பெருமை கொள்ள வைத்தது. உண்மையிலேயே அது ஒரு சிறந்த அனுபவம்.
நீங்கள் கைகளை இழந்ததால் மன அழுத்ததைச் சந்தித்தீர்களா?
நான் ஆறாம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்த சமயத்தில்தான் இந்த விபத்து நிகழ்ந்தது. கடந்த 2004ஆம் ஆண்டு எனது உறவினர் வீட்டிற்கு ஒரு திருமண நிகழ்விற்காகச் சென்றிருந்தேன். அப்போது நானும் எனது சக நண்பர்களும் மாடியில் விளையாடிக் கொண்டிருந்தோம்.
அச்சமயத்தில் மின்சாரம் பாய்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு இரும்புக் கம்பியில் தெரியாமல் கை வைத்துவிட்டேன். இதனால் என்னுடைய இரண்டு கைகளும் ஆற்றலற்று முடங்கியது. மருத்துவர்கள் எனது முழங்கைக்கு கீழாகத் துண்டிக்க வேண்டும் எனக் கூறிவிட்டனர்.
இதில் வேடிக்கை என்னெவென்றால், இதையெல்லாம் புரிந்து கொள்ளும் பக்குவமில்லாமல் நான் இருந்தேன். எனக்கு என்ன நடந்தது என்பதைக் கூட என்னால் புரிந்து கொள்ளமுடியவில்லை. அதனாலேயே எனக்கு மிகுந்த மன அழுத்தம் ஏதும் ஏற்படவில்லை. ஆனால், என் பெற்றோர் மிகவும் சிரமப்பட்டனர். அவர்களுக்குத்தான் தாங்கமுடியாத மன அழுத்தம் ஏற்பட்டது.
ஆனால் எனக்கோ இரண்டு கைகளையும் இழந்தது மிகுந்த வருத்ததைக் கொடுத்ததே தவிர, அதற்காக நான் மன அழுத்ததைச் சந்திக்கவில்லை. இதிலிருந்து மீளவும் நான் பெரிதாக எவ்வித சிகிச்சையும் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. மெல்ல மெல்ல நான் சுதந்திரமாக மாறினேன். யாருடைய உதவியுமின்றி அன்றாட அலுவல்களை தன்னிச்சையாகச் செய்யுமளவுக்கு இயங்கக் கற்றுக் கொண்டேன்.
இந்த வெற்றிக் கதைக்கு உங்களின் தந்தைதான் காரணக் கர்த்தாவாகவும், பயிற்சியாளராகவும் இருந்தார் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளீர்கள். அவரை பற்றி?
கடந்த 1978ஆம் ஆண்டு அவர் தேசிய அளவிலான நீச்சல் போட்டியில் கலந்து கொள்ள தேர்வாகியிருந்தார். ஆனால் சில காரணங்களால் அந்த போட்டி ரத்தானது. அந்த சமயத்தில் அவருடைய கனவுகளும் சேர்ந்தே உடைந்து போயின. இந்தியாவிற்காக தங்கப்பதக்கம் வெல்ல வேண்டும் என்ற அவரது கனவை என் மூலமாக அவர் நிறைவேற்ற முயன்றார். எனது தந்தைதான் என் முதல் பயிற்சியாளர். நீச்சலில் அடிப்படைகளை அவரே எனக்கு கற்றுக் கொடுத்தார்.
உங்களுடைய ஃபிட்னஸ் சீக்ரெட்ஸ்?
எனது உடலமைப்பை நானே கவனித்துக் கொள்கிறேன். நாள்தோறும் ரன்னிங் பயிற்சி செய்வேன். பாக்சிங் க்ளவுஸ் அணிந்து கொண்டு தண்டால் எடுப்பேன். உடற்பயிற்சி கூடத்தில் செய்யும் உடற்பயிற்சிகளைச் செய்வேன். அதை எனக்கேற்றார் போல மாற்றிக் கொண்டு செய்வேன். கொஞ்சம் அப்பர் பாடிக்கு மேற்கொள்ளும் பயிற்சியை விட அதிகமாக லோயர் பாடிக்கு செய்வேன்.
இதுதான் நான் நீச்சலுக்கு முன்னும், பின்னுமாக நாள்தோறும் செய்யும் உடற்பயிற்சிகள். இதைத் தவிர்த்து சனி மற்றும் ஞாயிறு ஆகிய கிழமைகளை ஃபிட்னஸுக்காகஒதுக்கிவிடுவேன்.
அடிப்படையில் நான் ஒரு ஸ்பிரிண்டர். எனக்கான குறிப்பிட்ட வகையிலான டயட்டை நான் பின்பற்றுகிறேன். இதனால் எனது உடலுக்குத் தேவையான புரோட்டீன்ஸ் மற்றும் கலோரிஸ் முறையாக சமநிலைப்பட்டுவிடுகின்றன. மீனும், சிக்கனும்தான் எனது பிரதான உணவு. வாரத்திற்கு ஒரு முறை சாப்பிடாமலும் இருப்பேன்.
கரோனா காலத்தில் விளையாட்டுத் துறையில் உள்ளவர்கள் தங்களது உடல் கட்டமைப்பைத் தக்க வைத்துக் கொள்வதில் சிரமப்படுகிறார்களே.. நீங்கள் இதை எப்படி சமாளிக்கிறீர்கள்?