சமூகத்தின் தேவைக்கேற்பவும் தொடர்ந்து எதிர்கொள்ளும் சவால்களைச் சந்திக்கவும் அரசியலமைப்பின் அடிப்படையை மாற்றாமல் இதுவரை 103 முறை திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. அதில், நாடடின் போக்கை மாற்றிய திருத்தங்களை கீழே காணலாம்...
முதல் சட்டதிருத்தம்(1951)
நீதித்துறையின் தலையீட்டால் நில சீர்திருத்தம் மற்றும் இதர சில சட்டங்களில் திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டது. 3 நிபந்தனை வரம்புகள் சேர்க்கப்பட்டு அடிப்படை உரிமையான பேச்சுரிமையில் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.
ஏழாவது சட்டதிருத்தம்(1956)
மொழிவாரியாக 14 மாநிலங்கள் மற்றும் 6 யூனியன் பிரதேசங்களாக நாடு பிரிக்கப்பட்டது. மொழியை பாதுகாக்கும் நோக்கில், தொடக்க பள்ளிகளில் அந்தந்த மாநில மொழிகளை கட்டாயமாக்கும் அரசியலமைப்பு சட்டம் 350-A பிரிவு சேர்க்கப்பட்டது.
24ஆவது சட்டதிருத்தம்(1971)
அரசியலமைப்பில் திருத்தம் மேற்கொள்ளும் அதிகாரம் மக்களவைக்கே உள்ளது. நாடாளுமன்ற இரு அவைகளிலும் நிறைவேற்றப்பட்ட சட்ட திருத்தத்திற்கு குடியரசுத் தலைவர் ஒப்புதல் அளிக்க வேண்டும்.
42ஆவது சட்டதிருத்தம்(1976)
சோசியலிஸ்ட், மதச்சார்பின்மை, நேர்மை போன்ற வார்த்தைகள் அரசியலமைப்பின் முகவுரையில் சேர்க்கப்பட்டன. குடிமக்களின் அடிப்படை கடமைகள் வரையறுக்கப்பட்டன. ரிட் மனுக்கள், மறு சீராய்வு மனுக்கள் ஆகியவற்றில் உச்ச நீதிமன்றம், உயர் நீதிமன்றங்களின் வரம்புகள் குறைக்கப்பட்டன. தேசிய சட்ட சேவைகள் ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது.
44ஆவது சட்டதிருத்தம்(1978)
அவசர நிலை பிரகடன விதிகளில், உள்நாட்டு கலகம் என்ற வார்தைக்கு பதில் ஆயுத புரட்சி என்ற வார்த்தை சேர்க்கப்பட்டது. மத்திய அமைச்சரவை அனுமதி அளிக்காமல் குடியரசுத் தலைவரால் அவசர நிலை பிரகடனப்படுத்த முடியாது என்ற விதி கொண்டுவரப்பட்டது. அடிப்படை உரிமைலிருந்து சொத்துரிமை நீக்கப்பட்டது.