சீன நாட்டின் தென்பகுதியான இந்திய எல்லையில் சீன ராணுவம் குவிக்கப்பட்ட விவகாரம் முக்கிய ராஜரீக யுக்தி, தந்திர நடவடிக்கையாகக் கருதப்படுகிறது. இந்திய எல்லைப்பகுதியில் சீனா அவ்வப்போது மேற்கொள்ளும் அத்துமீறல் நடவடிக்கையைப் போல் இந்நடவடிக்கையைக் கருத முடியாது.
இந்த விவகாரம் இந்திய தரப்புக்கு எந்தவித ஆச்சரியத்தையும் அளிக்கவில்லை. இதுபோன்ற நடவடிக்கை வரும் என இந்தியத் தரப்பு எதிர்பார்த்த நிலையில், இரு அணுஆயுத நாடுகள் போர்ப்பதற்ற விளையாட்டைத் தங்களின் பல்வேறு யுக்திகள் மூலம் அரங்கேற்றிவருகின்றன.
இந்த நிகழ்வுகள் அரங்கேறுவதற்குப் பல்வேறு பின்னணிகள் உள்ள நிலையில், முக்கியமான பத்து காரணிகளைத் தற்போது பார்க்கலாம்.
காரணி 1
- சுதந்திரம் அடைந்த காலத்திலிருந்தே இந்தியா - சீனா இடையே எல்லைப் பிரச்னை நிலவிவரும் நிலையில், இரு நாடுகளின் எல்லை குறித்து தெளிவான வரையறை இல்லை. எனவே, இரு நாடுகளும் அவைகளின் பார்வைக்கேற்றாற்போல் எல்லைப் பகுதிகளில் தங்களது ராணுவத்தைக் குவித்துள்ளன.
காரணி 2
- இந்திய-சீன எல்லை என்பது கடல்மட்டத்திலிருந்து பல்லாயிரக்கணக்கான மைல்கள் உயரத்தில் இருக்கும் இமயமலை எல்லையில் உள்ளது. எனவே இந்த எல்லையில் பாதுகாப்பு விவகாரத்தில் இந்தியா மேம்பட்ட திறன் பெற்றிருக்க வேண்டும். ஆனால் சீனா இந்த பாதுகாப்புக் கட்டமைப்பு விவகாரத்தில் இந்தியாவைவிட பன்மடங்கு முன்னணியில் உள்ளது. இந்தியா தற்போது தனது பலத்தை அதிகரிக்க வேண்டிய காலகட்டத்தில் உள்ளது.
காரணி 3
- மேலே சொன்னதுபோல இமயமலைப் பகுதியில் இந்தியா கட்டமைப்பு வேலைகளில் ஈடுபட்டு தனது பலத்தை அதிகரிப்பதை சீனா என்றும் விரும்பாது. எனவே இந்தியாவுக்கு குடைச்சல் கொடுக்கும்விதமாக எல்லையில் இதுபோன்ற நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்வதை யுக்தியாக மேற்கொண்டுவருகிறது. இதன்மூலம் இந்தியாவின் முன்னெடுப்புப் பணிகளைத் தாமதப்படுத்த முடியும்.
காரணி 4
- எல்லையை ஒட்டிய பகுதிகளில் சீனா சாலை வசதி உள்ளிட்ட கட்டமைப்புப் பணிகளை எப்போதோ மேற்கொள்ள தொடங்கிய நிலையில் இந்தியா இதில் மிகவும் தாமதமாகவே தலைக்காட்டத் தொடங்கியது. 2007ஆம் ஆண்டு தனது கொள்கையில் மாற்றம்செய்த இந்தியா, இந்திய - சீன எல்லைச் சாலைத் திட்டத்தின்கீழ் 73 திட்டங்களை வரும் 2022ஆம் ஆண்டு நிறைவேற்ற வேண்டும் என இலக்கு நிர்ணயித்துள்ளது. அடுத்தாண்டுக்குள் இதை முடிக்க இந்தியா பணிகளை முடுக்கிவிடுவதால் தற்போது சீனா இத்தகைய குடைச்சல்களைத் தரத் தொடங்கியுள்ளது.