ସୁବର୍ଣପୁର: ବଏଲାରେ..........ରାମ ଯେ ଲଇଖନ ବନକୁ ଗଲେ । ଅବା ଏ...ହେ.....ବନ୍ଦଇ ଶାରଲା ହଲିଆ ଗୀତେ । ଏଭଳି ପ୍ରାଚୀନ ସ୍ବର ଆଉ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳୁନାହିଁ ଚାଷ ଜମିରେ । ଆଧୁନିକତାର କୋଳାହଳରେ ନିଶବ୍ଦ ହୋଇଯାଇଛି ଏହି ହଳିଆ ଗୀତ । ଯୁଗ ବଦଳିବା ସାଙ୍ଗକୁ ବଦଳି ଯାଇଛି ଚାଷର ତରିକା । ଆଉ ତାହାରି ଭିତରେ ଧିରେ ଧିରେ ମଳିନ ପଡିଛି ହଳିଆ ଗୀତ ।
ବଦଳୁଛି ଚାଷର ତରିକା, ଶୁଣିବାକୁ ମିଳୁନି ହୁଳହୁଳି କି ହଳିଆ ଗୀତ
ସାରା ସମାଜକୁ ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗେଇ ଦେଉଥିବା ଚାଷୀ କେବେ କେମିତି ନିଜର ଦୁଃଖ କଷ୍ଟକୁ ଛାତି ଭିତରେ ଚାପି ରଖି ଅତି ଆନନ୍ଦର ସହିତ ହଳିଆ ଗୀତ ଗାଇବା ସହିତ ହୁଳହୁଳି ପକାଇ ଥାଏ । ବାଟରେ ଯାଉଥିବା ବାଟୋଇ ବି ହଳିଆ ଗୀତର ମଧୂର ମୁର୍ଚ୍ଛନାରେ ବିମୋହିତ ହୋଇ ଘଡିଏ ଅଟକି ଗୀତ ଗାଉଥିବା ଲୋକଟିକୁ ଚାହିଁ ରହେ । ପାହାନ୍ତିଆରୁ ନିଜ ସଂସାରକୁ ପଛେଇ ଦେଇ ହଳ ହଳିଆ , ମୂଲିଆ ସହିତ ଚାଷୀ, ଚାଷଜମିକୁ ଆସି ସୁନାର ଫସଲ ଉଗେଇବାକୁ ନିଜ ପ୍ରୟାସ କରିଥାଏ । କାମ କରି କରି ମୂଲିଆ ତଥା ହଳର କ୍ଲାନ୍ତି , ଶାରିରୀକ ପୀଡାକୁ ଭୁଲେଇବାକୁ ଓ ଭୁଲିବାକୁ ହଳିଆ ଗୀତର ଆଶ୍ରୟ ନିଏ।