ଖୋର୍ଦ୍ଧା: ବଦଳୁଛି ସମୟ , ବୁଡିଯାଉଛି କୂଳ ବେଉସା । ବୈଷୟିକ ଜ୍ଞାନର ବ୍ୟବହାର ଯେତିକି ବଢୁଛି, ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର କୌଳିକ ବୃତ୍ତି ସେତିକି ଲୋପ ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି । ହାତ ବଦଳରେ ଏବେ ମେସିନ କରୁଛି କାମ ।
ସକାଳ ପାଇଲେ ଆଗରୁ ଗାଁ ଗାଁରେ ଶୁଭୁଥିଲା କମାର ଶାଳର ଠକ ଠକ ଶବ୍ଦ । ନିଆଁ ଝୁଲ ଏବଂ ଲୁହା ସାଙ୍ଗରେ ଲଢ଼ୁଥିବା ମଣିଷ ଟିଏ । ନିଜ ଛୁଆ ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ନିଜକୁ ସେ ଲୁହାଠୁ ଆହୁରି ଶକ୍ତ ପ୍ରହାର ଦେଉଥିଲା ଆଉ ତିଆରି କରୁଥିଲା ଦୈନନ୍ଦିନ ଆବଶ୍ୟକ ଦା , କାତି, କଟୁରି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଅନେକ ଲୁହା ସାମଗ୍ରୀ । ସମୟ ବଦଳି ଯାଇଛି ଆଉ ନୀରବି ଯାଇଛି କମାର ଶାଳରୁ ବାହାରୁ ଥିବା ଶବ୍ଦ। ଆଘ ଭଳି ଶୁଭୁନାହଁ ସେ ଶବ୍ଦ କି ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ ମେଳି ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁନି କମାରଶାଳରେ।
ହଳ ଲଙ୍ଗଳ, ଦା ଆଦି ଜାଗାରେ ଟ୍ରାକ୍ଟର ଏବଂ ପାୱାରଟିଲର କ୍ଷେତରେ କାମ କରୁଛି । ବାଡ଼ି ବଗିଚାରେ ଗଛ କାଟିବା ପାଇଁ ଟାଙ୍ଗିଆ କଟୁରି ଜାଗା ନେଇଛି କଟରମେସିନ । ଖଣି ଖାଦାନରେ ମଧ୍ୟ ଦେଶୀୟ ସରଞ୍ଜାମର ଜାଗା ନେଇଛି ମେସିନ । କମାରର ହାତରେ କାମ ନାହିଁ, ଶାଳ ଚଳାଇବାପାଇଁ ଅଙ୍ଗାର ଓ କୋଇଲା ଉପରେ କଟକଣା।