ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: 74ତମ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି ଆତ୍ମନିର୍ଭର ଭାରତକୁ ଆଗକୁ ବଢାଇବାକୁ ଆହ୍ବାନ ଦେଇଛନ୍ତି । ଭାରତରୁ କଞ୍ଚାମାଲ ବାହାରକୁ ଯାଇଥାଏ, ଆଉ ସେଠାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ସାମଗ୍ରୀ ଦେଶକୁ ଆସୁଛି ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି ।
ତେବେ ଏପରି କେତେ ଦିନ, ଆମ ଦେଶରୁ ଯାଉଥିବା କଞ୍ଚା ମାଲ, ପ୍ରସ୍ତୁତ ଉତ୍ପାଦ ହୋଇ ଭାରତକୁ ଫେରୁଥିବ । ଆଉ ଆମେ ତାହାକୁ କିଣି ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା । ସ୍ବାଧୀନତାର 73 ବର୍ଷ ପରେ ବି ବହୁତ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି କି, କାହିଁକି ଉପନିବେଶ ପ୍ରଶାସନ ଦ୍ବାରା ଲଗାଯାଇଥିବା ବାଣିଜ୍ୟର ଛଦ୍ମନାମକୁ ଶେଷ କରିବା ପାଇଁ 1947 ମସିହାରେ ଭାରତ ଆକାଂକ୍ଷା ଥିଲା ବୋଲି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ କହିଛନ୍ତି ।
ସ୍ପଷ୍ଟ କି ଭାରତ ଏଥିରେ ସଫଳ ହୋଇପାରିନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଏଥିପାଇଁ 1991 ପୂର୍ବ ବ୍ଯାପାର ନୀତିକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୋଷ ଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଉଛି ବାଣିଜ୍ୟ ଉଦାରୀକରଣ ଏବଂ ଅନେକ ଦେଶ ସହିତ ମୁକ୍ତ ବାଣିଜ୍ୟ ଚୁକ୍ତିନାମା ସହିତ ତିରିଶ ବର୍ଷର ଉଦାରୀକରଣ ମଧ୍ୟ ଏକ ପ୍ରତିଯୋଗିତାମୂଳକ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ସୁଗମ କରିବାରେ ବିଫଳ ରହିଛି । ଉଭୟ ବିଫଳତା ପାଇଁ ଏକ ସାଧାରଣ କାରଣ ହେଉଛି ଘରୋଇ ଗଠନମୂଳକ ସଂସ୍କାର ବା ସୁଧାରର ଅନୁପସ୍ଥିତି, ବିଶେଷକରି ଫ୍ୟାକ୍ଟର୍ ବଜାରରେ, ଯାହା ଏକ ପ୍ରତିଯୋଗିତାମୂଳକ ମୁକ୍ତ ବଜାର ଉତ୍ପାଦନ କରିଥିଲା ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସ୍ପଷ୍ଟ ଆହ୍ବାନ ପରେ ଆତ୍ମନିର୍ଭର ଭାରତର ସଠିକ ଅର୍ଥକୁ ନେଇ କିଛି ଚିନ୍ତା ଉପୁଜିଛି। ପୂର୍ବ ପରି ଯଦି କେବଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ବାଣିଜ୍ୟ ନୀତି ଏବଂ ସୁରକ୍ଷା, ତେବେ ସଫଳତାର ସମ୍ଭାବନା ସୀମିତ ।
ଉଚ୍ଚ ମୂଲ୍ଯର ଅର୍ଥବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ହେଲେ ଆତ୍ମନିର୍ଭର ଭାରତ ସ୍ବପ୍ନ ପୂରଣ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସର ଭାଷଣରେ ବାରି ହୋଇଛି କି ଏହା ଅତୀତକୁ ପୁଣି ଫେରିବ ନାହିଁ ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ମେକ ଇନ ଇଣ୍ଡିଆ। ଏଥିପାଇଁ ବୈଶ୍ବିକ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଏହା ଉଦ୍ୟୋଗ ପାଇଁ ଜରୁରୀ । ପୂର୍ବ ଏସୀୟ ଅର୍ଥନୀତି ଏବଂ ଚୀନର ରଣନୀତି ପରି ଭାରତ ମଧ୍ୟ ଏକ ମ୍ୟାନୁଫେକ୍ଚରିଂ ହବ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଏହା ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳତା କେବଳ ଭାରତରେ ଉତ୍ପାଦିତ ସାମଗ୍ରୀର ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଏହା ଆମର ସାମର୍ଥ୍ୟ, ଦକ୍ଷତା ଏବଂ ସୃଜନଶୀଳତାକୁ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।