ହାଇଦ୍ରାବାଦ:ପିତା ଧର୍ମ, ପିତା ସ୍ବର୍ଗ, ପିତା ହିଁ ପରମ ତପ....ପିତରି ପ୍ରୀତିମାପନ୍ତେ ପ୍ରିୟନ୍ତେ ସର୍ବ ଦେବତା... । 'ବାପା' ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଅନନ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି । ଅନୁଶାସନ ଓ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ଅନ୍ୟନାମ । ପରିବାରର ସୁରକ୍ଷାକବଚ । ତ୍ୟାଗ ଓ ସାହସର ମୂର୍ତ୍ତୀମନ୍ତ ପ୍ରତୀକ । ଯାହାଙ୍କ ଗାଳିରେ ଲୁଚି ରହିଥାଏ ସ୍ନେହାର୍ଶୀବାଦ । ପାଖରେ ଥିଲେ ଶତସିଂହର ବଳ ଆସେ । ଉପରକୁ ପଥର ପରି ଅଭଙ୍ଗା ଓ ଭିତରୁ ତରଳି ଯାଉଥିବା ମଣିଷଟିଏ । କୌଣସି କଥାକୁ ନେଇ ଭୟ ଲାଗେନା, କି ଚଲା ପଥରେ କଣ୍ଟା ଫୁଟେନା । ପିଲାଙ୍କୁ ସୁପଥଗାମୀ କରିବା ପାଇଁ ବେଳେବେଳେ କଠୋର ହୁଅନ୍ତି, ଗାଳି ଦିଅନ୍ତି । ଆଙ୍ଗୁଠି ଧରି ବାଟ ଚଲାଇବା ଶିଖାନ୍ତି, ମୁଣ୍ଡ ଝାଳ ତୁଣ୍ଡରେ ମାରି ପିଲାଙ୍କୁ ପାଟିକୁ ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି, ଆଖି ଲୁହକୁ ଲୁଚାଇ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ହସାଇବା ଶିଖାଇଥାନ୍ତି, ଜାଣିଛନ୍ତି ସେ କିଏ, ସେ ହେଉଛନ୍ତି 'ବାପା' ।
ସମଗ୍ର ବିଶ୍ବରେ ଫାଦର୍ସ ଡେ'କୁ ବିଭିନ୍ନ ଦିନ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଅଧିକତର ଦେଶରେ ଜୁନର ତୃତୀୟ ରବିବାରକୁ ଫାଦର୍ସ ଡେ ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଆମେରିକା, କାନାଡା ଓ ଭାରତରେ ଏହାକୁ ଜୁନର ତୃତୀୟ ରବିବାର ଦିନ ହିଁ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ବାପାଙ୍କୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଅନୁବୋଧ କରାଇବା, ସମ୍ମାନୀତ କରିବା ପାଇଁ ପିତୃତ୍ବ ଦିବସ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଫାଦର୍ସ ଡେ' ପ୍ରଥମେ ପଶ୍ଚିମ ବର୍ଜିନିଆର ଫେୟରମୋଣ୍ଟରେ 5 ଜୁଲାଇ 1908ରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା ।
ଶବ୍ଦଟିକୁ ଉଚ୍ଚାରଣ କଲା ମାତ୍ରେ ମନରେ ସାହାସ ଓ ଖୁସିର ଜୁଆର ଉଠେ । ପେଟ ପୁରିଯାଏ ବାପା ଡାକରେ । ଏହା କେବଳ 2ଟି ଶବ୍ଦ ନୁହେଁ । ଏହାର ଅର୍ଥ ନା କେହି ବୁଝାଇ ପାରିବେ, ନା କେହି ବାଖ୍ୟା କରିପାରିବେ । ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସଂରଚନାରେ 'ବାପା' ନାମକ ଶବ୍ଦକୁ ସ୍ନେହ, ଆଦର, ପ୍ରେମ, ସହିଷ୍ଣୁତା, ତ୍ୟାଗରେ ଅଦ୍ଭୁତ ଭାବେ ଗଢାଯାଇଛି । ଦିନ ତମାମ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା କରି ତନ୍ନ ତନ୍ନ କରି ଅଭିଧାନ ଖୋଜିଲେ ମଧ୍ୟ ବାପା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ଶବ୍ଦଟିଏ ମିଳି ନଥାଏ । କୌଣସି କଲମରେ ସେତିକି ସାମର୍ଥ୍ୟ ନାହିଁ , ବାପା ଭଳି ଶବ୍ଦକୁ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ । ବାପା ଶବ୍ଦରୁ ଝଲସି ଆସେ ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ସ୍ନେହ । ବାପା ହେଉଛନ୍ତି ଏକ ଶକ୍ତ ଖୋଳପା ଭିତରେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ସୂତା । ଝିଅକୁ 'ମା' ଓ ପୁଅକୁ 'ବାପା' ନ ହେଲେ 'ବୁଢା' ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରିଥାନ୍ତି ବାପା ।
ଭଗବାନଙ୍କ ମଥାରୁ ଖସି ପଡିଥିବା ଆର୍ଶୀବାଦର ଫୁଲ ହେଉଛନ୍ତି 'ବାପା' । ପେଟଚିରି ସିନା ମା' ଜନ୍ମ ଦେଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ପାଟିକୁ ଦାନା ଯୋଗାଇଥାଆନ୍ତି ବାପା । ଛାତିଚିରି ସିନା ଜୀବନ ରଖିଲା ମା, କିନ୍ତୁ ରକତକୁ ପାଣି କରିଦେଇ ଦୁନିଆରେ ପରିଚୟ ଦେଲେ ବାପା । ମା’ ୧୦ ମାସ ୧୦ ଦିନ ଗର୍ଭରେ ଧରି ସନ୍ତାନକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ସନ୍ତାନର ପ୍ରତିଟି ପଦକ୍ଷେପରେ ଯାହାଙ୍କ ନଜର ରହିଥାଏ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ବାପା । ସନ୍ତାନ ପାଇଁ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେରଣାସ୍ରୋତ, ସୁରକ୍ଷା କବଚ, ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସର ବାହକ ହେଉଛନ୍ତି ପିତା ।
ସନ୍ତାନ ଯଦି ମା’ଙ୍କ ଠାରୁ ସଂସ୍କାର ଶିଖେ, ତେବେ ଦୁନିଆରେ କିଭଳି ନିଜକୁ ସଫଳ କରିବା ପାଇଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଏବଂ ଚଳିବା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ଜ୍ଞାନ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ତାହା ପିତାଙ୍କ ଠାରୁ ଅବା କିଏ ଭଲରେ ବୁଝାଇପାରିବ । ଅଭିଭାବକଙ୍କ ମହିମା ବଖାଣିବାରେ ମା’ଙ୍କ ସ୍ଥାନ ପ୍ରଥମେ ନିଆଯାଉଥିବାବେଳେ ବାପାଙ୍କ ନାମ ପଛରେ ରହିଯାଉଛି । କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ବାପାଙ୍କ ତିଳେମାତ୍ର କ୍ଷୋଭ ନଥାଏ । ମା’ ଯେଉଁଠି ସନ୍ତାନର ଟିକେ କ୍ଷତରେ କାନ୍ଦି ନିଜ ଦୁଃଖ ଜାହିର କରିଦିଅନ୍ତି । ପିତା ନିଜ ମଧ୍ୟରେ ଦୁଃଖ ରଖିଲେ ମଧ୍ୟ ପରିବାରକୁ ସମ୍ଭାଳିବାକୁ ଯାଇ ଶକ୍ତର ପରିଚୟ ଦେଇଥାନ୍ତି ।
ବାପାଙ୍କୁ କ'ଣ ଦେବେ ଉପହାର...
ବାପା ତ ଆମ ପାଇଁ ଏକ ବଡ ଉପହାର। ଆମେ ବା ତାଙ୍କୁ କଣ ବା ଉପହାର ଦେଇପାରିବା । ଏହାସତ୍ତ୍ବେ ବି ପିତୃତ୍ବ ଦିବସ ବା ଫାଦର୍ସ ଡେ'ରେ ବାପାଙ୍କୁ କିଛି ସରପ୍ରାଇଜ ଗିଫ୍ଟ ଦେଲେ ଭାରି ଖୁସି ଲାଗେ । କିଛି ବି ଦିଅ ନା କାହିଁକି ତାର ମୂଲ୍ୟ ବାପାଙ୍କ ଆଗରେ କିଛି ନୁହେଁ । ଛୋଟିଆ ଚକୋଲେଟ୍ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ବାପା ଭାରି ଖୁସି ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ପିଲାମାନେ ମା'ଙ୍କୁ ସବୁବେଳେ କିଛି ନା କିଛି ଦେଲା ବେଳେ ବାପାଙ୍କୁ ଏତେ କିଛିଟା ଦେଇ ପାରିନଥାନ୍ତି । କିଏ ବାପାଙ୍କୁ ଡରି ଦେଇ ନ ଥାଏ, ତ ଆଉ କିଏ ସମୟର ଅଭାବ ଯୋଗୁଁ । ମାତ୍ର ଫାଦର୍ସ ଡେ, ସେହି ସୁଯୋଗ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଆଣିଥାଏ, ମନ ଖୋଲି ବାପାଙ୍କୁ କିଛି ଦେବାକୁ । ଯଦି ଚାହୁଁଛନ୍ତି ବାପାଙ୍କୁ ଏହି ମହାନ ଦିବସରେ କିଛି ଦେବାକୁ ତାହାଲେ ଘଣ୍ଟା, ପର୍ସ, ସାର୍ଟ, ପ୍ୟାଣ୍ଟ, ମୋବାଇଲ ଫୋନ୍, ପେନ୍ ନଚେତ୍ ଜୋତା ଦେଇ ପାରିବେ । ବାପା ମନପସନ୍ଦ ବ୍ରାଣ୍ଡର ଜିନିଷ ଦେଇ ବାପାଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସ ଫୁଟାଇ ପାରିବେ ।
ମନପସନ୍ଦ ଖାଇବା ମଧ୍ୟ ବନାଇ ପାରିବେ । ତେଣିକି ସେ ଆମିଷ ହେଉ କି ନିରାମିଷ । ବାପାଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଯାହା ଯାହା ପସନ୍ଦ, ତାହାକୁ ରୋଷେଇ କରି ଦେଇ ପାରିବେ । ଦିନ ତମାମର ଖାଦ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରି ବାପାଙ୍କୁ ସରପ୍ରାଇଜ ଦେଇ ପାରିବେ । ଏହାସହିତ ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟକୁ ଏପରି ସଜାନ୍ତୁ ଯେପରି ବାପାଙ୍କୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଅନୁବୋଧ ହେବ । ନଚେତ୍ ପୁରା ପରିବାରର ଫଟୋ ଫ୍ରେମ କରି ବାପାଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେଇପାରିବେ । ମା'ଙ୍କ ସହିତ ବାପାଙ୍କର ବାହାଘରର କିଛି ସ୍ମୃତିକୁ ସାଉଁଟି ଭିଡିଓ କରି ବାପାଙ୍କୁ ସରପ୍ରାଇଜ ଦେଇ ପାରିବେ ।
ଝିଅର ଜୀବନ ହେଉଛି ତା ବାପା...
ଘରର ଝିଅ ହେଉଛି ବାପାର କଲିଜା। ଦଣ୍ଡେ ନ ଦେଖିଲେ ବାପାର ମନ ବୁଝେନା । ମାଆ ଝିଅକୁ ଗାଳିମନ୍ଦ କଲେ ମଧ୍ୟ ବାପା ଉଚ୍ଚ ସ୍ବରରେ ମଧ୍ୟ ପଦେ କିଛି କୁହନ୍ତି ନାହିଁ । କାରଣ ଝିଅ ଆଖିରେ ବୁନ୍ଦାଏ ଲୁହ ବାପା ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ । ପୁଅକୁ ଆକଟ କଲାବେଳେ ଝିଅର ମୁଣ୍ଡ ଆଉଁସି ତାକୁ ବୁଝାଇ ଦିଅନ୍ତି । ଝିଅମାନେ ବି ମାଆଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ବାପାଙ୍କର ବହୁତ ଗ୍ଲେହୀ । ଏମିତିକି ମା'ଙ୍କ ଅଭିଯୋଗର ଫର୍ଦ୍ଦ ମଧ୍ୟ ବାପାଙ୍କ ଆଗରେ ପଢାଯାଏ । ପାଠପଢା ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ନୂଆ ଫୋନ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁ ଅଳି ବାପା ହିଁ ପୂରଣ କରନ୍ତି । ଝିଅଟିଏ ଯେତେ ବଡ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ବାପାଙ୍କ ପାଖରେ ଗ୍ଲେହା ହେବାଟା ଥୟ । ଅଫିସରୁ ଆସିଲା ପରେ ବାପା ପ୍ରଥମେ ଝିଅକୁ ହିଁ ଖୋଜନ୍ତି । ତାଙ୍କ ବାୟାଣୀକୁ ନ ଦେଖିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାପା ଚା' କପ୍କୁ ଓଠ ପାଖକୁ ନିଅନ୍ତିନି । ସେଥିପାଇଁ ତ ବାପା ଝିଅକୁ ମା', ବାୟାଣୀ, ପାଗେଳି, ବୁଢୀ ବୋଲି ନାଁରେ ସମ୍ବୋଧନ କରନ୍ତି । ଝିଅ ଶାଶୁଘରକୁ ଗଲାବେଳେ ଯଦି କିଏ ବେଶୀ ମନଦୁଃଖ କରେ, ସେ ହେଉଛି ବାପା । ସେ ଘର ଘର ଭଳି ଲାଗେନା, ଯେଉଁ ଘରେ ଝିଅର ପାଟି ଶୁଭେନା । ଝିଅ ଓ ବାପାର ସମ୍ପର୍କ ଅତି ନିବିଡ ଓ ସ୍ନେହୀ । ଯାହାର ତୁଳନା କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ କରାଯାଇପାରେନା ।