ହାଇଦ୍ରାବାଦ: ତାତିକୁ ତାର ଖାତିର ନଥାଏ । ଶୀତ ହେଉ କି ବାଦଲ ଫଟା ବର୍ଷା ସବୁକୁ ସହିଯାଏ ସେ । କାରଣ ସେ ଖଟି ଦୁଇ ପଇସା ଆଣିଲେ ତାର ଚୁଲି ଜଳିବ । ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାର କଳା ଵାଦଲରେ ମଉଳି ଯାଇଥାଏ ତାର ମୁହଁ । ପାଦରେ ଚପଲ ଥାଉ କି ନଥାଉ କିଛି ଫରକ ପଡେନାହିଁ । ଏକ ଦୁର୍ବଳ ଶରୀର ଆଉ ଭୋକରେ ଛଟପଟ ହେଉଥିବା ମଣିଷର ନାଁ ହେଉଛି ଶ୍ରମିକ । କାନ୍ଧରେ ଝୁଲୁଥିବା ଝାଳରେ ଜୁଡୁବୁଡୁ ଗାମୁଛା ଆଉ ଦେହରେ ଥିବା ପୁରୁଣା ପୋଷାକରୁ ବାରି ହୋଇପଡେ ତାର ଅବସ୍ଥା । ଏମିତି ଏକ ମେହେନତି ମଣିଷକୁ ଶ୍ରମିକର ଆଖ୍ୟା ଦିଆଯାଇଛି । ଆଜି କୁଆଡେ ଏହି ଶ୍ରମିକଙ୍କ ପାଇଁ ଦିନଟିଏ । ଆଜି ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଶ୍ରମିକ ଦିବସ ପାଳୁଛି ଦେଶ । ଆଜିର ଦିନଟି ସେଇ ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଯେଉଁମାନେ ନିଜର ହକ ମାଗି ଶିଳ୍ପପତିଙ୍କ ଆକ୍ରୋଶର ଶିକାର ହୋଇ ଜୀବନ ହାରିଥିଲେ । ପ୍ରତିବର୍ଷ ମଇ 1 ତାରିଖକୁ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଶ୍ରମିକ ଦିବସ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ ।
ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନ ଲେବର କିଷାନ ପାର୍ଟି ପ୍ରଥମ ଥର ଏହି ଦିବସ ପାଳନ କରିଥିଲା । ପରେ ଭାରତରେ 1923ରେ ଏହି ଦିବସ ପାଳନ ହୋଇଥିଲା । ଶ୍ରମିକ ଦିବସ ଦିନ ସରକାର ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜାତୀୟ ଛୁଟି ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ଏକ ପ୍ରସ୍ତାବ ପାରିତ ହେଲା । ତା ପରଠୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଶ୍ରମିକ ଦିବସ ପାଳିତ ହେଉଛି । 1923 ମସିହାରେ ମାଡ୍ରାସରେ ପ୍ରଥମ ଥର ଶ୍ରମିକ ଦିବସ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା । ଶ୍ରମିକ ଦିବସରେ ଛୁଟି ଘୋଷଣା ହେଲା । ହେଲେ ପ୍ରକୃତ ଶ୍ରମିକ ପାଦ କେବେ ଅଟକେ ନାହିଁ । କାହିଁକି ନା ଗୋଟିଏ ଦିନ କାମ ବନ୍ଦ ହେଲେ ତା ଘରେ ପାଞ୍ଚପ୍ରାଣୀ ଉପାସ ରହିଯିବେ । ସେ ଥକି ଯାଏନି ବାହାରି ପଡେ କାମରେ ।