डॅलस (टेक्सास, यूएस): डॅलस येथील युनिव्हर्सिटी ऑफ टेक्सास (University of Texas) येथील शास्त्रज्ञाच्या नेतृत्वाखालील अलीकडील इमेजिंग अभ्यासात, मुलांच्या स्वभावाशी संबंधित एक न्यूरोलॉजिकल यंत्रणा शोधून काढली. त्याने एखाद्या व्यक्तीला पौगंडावस्थेमध्ये नैराश्य आणि चिंता विकसित होईल की नाही हे सांगता येईल.
उदासीनता होण्याची अधिक शक्यता: JAMA मानसोपचार मध्ये 26 ऑक्टोबर रोजी प्रकाशित झालेला हा अभ्यास 1989 ते 1993 दरम्यान चार महिने ते 26 वर्षे वयोगटातील 165 लोकांच्या गटाचा पाठपुरावा केला. डॉ. अल्वा टॅंग, स्कूल ऑफ बिहेव्हियरल अँड ब्रेन सायन्सेसमधील (School of Behavioral and Brain Sciences) मानसशास्त्राचे सहायक प्राध्यापक आणि अभ्यासाच्या संबंधित लेखकाने असे शोधून काढले की, जे लोक लवकर बालपणात जास्त प्रतिबंधित असतात आणि जे पौगंडावस्थेतील संभाव्य पुरस्कारांना विशेषत: प्रतिसाद देत नाहीत त्यांना जीवनात चिंतेपेक्षा उदासीनता होण्याची अधिक शक्यता असते.
उपचारांच्या विकासाची माहिती: टॅंग (Tang) म्हणाले, निष्कर्ष मेंदूतील विविध यंत्रणांवर प्रकाश टाकतात आणि विविध मानसिक आरोग्य समस्या विकसित होण्याचा धोका कोणाला जास्त आहे याच्याशी संबंधित आहे. त्यांनी ऑगस्टमध्ये यूटी डॅलसमध्ये सामील होण्यापूर्वी मेरीलँड विद्यापीठ, कॉलेज पार्क येथे संशोधन केले. हे परिणाम व्यक्तीसाठी तयार केलेल्या प्रतिबंधक-देणारे उपचारांच्या विकासाची माहिती देऊ शकतात.
चिंता विकार होण्याची शक्यता: जेव्हा बाळांना नवीन वस्तू, लोक किंवा परिस्थिती समोर येते, तेव्हा काही सकारात्मक प्रतिक्रिया देतात आणि न घाबरता त्यांच्याशी संपर्क साधतात, तर इतर सावधगिरीने किंवा टाळून प्रतिसाद देतात. हा फरक प्रतिबंधित विरुद्ध प्रतिबंधित वर्तन परिभाषित करतो. प्रतिबंधित मुलांना नंतर चिंता विकार होण्याची शक्यता असते, विशेषत: सामाजिक चिंता, जी बालपणापासून पौगंडावस्थेपर्यंत सुरू होते असे टॅंग म्हणाले.
टॅंगचे संशोधन वैशिष्ट्यपूर्ण आहे: उदासीनतेबद्दल कमी माहिती आहे, जी सामान्यत: तरुणपणात नंतर सुरू होते. परंतु ज्या लोकांना चिंता विकार झाला आहे त्यांना आयुष्यात नंतरच्या काळात नैराश्य येण्याची शक्यता 50% ते 60% जास्त असते. विषयांच्या सुरुवातीच्या स्वभावातील जोखीम आणि त्यांचा अभ्यास केलेल्या प्रदीर्घ कालावधीसाठी टॅंगचे संशोधन वैशिष्ट्यपूर्ण आहे.
एमआरआय:कालांतराने नैराश्याच्या लक्षणांमध्ये वाढ होण्याशी कोणताही संबंध दर्शविण्यासाठी अनेक दशके विषयांचे अनुसरण करावे लागेल कारण पूर्ण विकसित सिंड्रोम सहसा तरुणपणापर्यंत प्रकट होत नाहीत. लहान मुले म्हणून, विषय एकतर प्रतिबंधित किंवा प्रतिबंधित म्हणून वर्गीकृत केले गेले. पौगंडावस्थेमध्ये, त्यांच्या मेंदूची प्रतिक्रिया बघण्यासाठी कार्य पूर्ण करताना त्यांनी कार्यात्मक एमआरआय केले.
उदासीनता विकसित होण्याची शक्यता: उदासीनता विकसित होण्याची शक्यता कमी होऊ शकते जी सामाजिकदृष्ट्या दूर राहण्यापासून किंवा सकारात्मक अनुभवांच्या संधी गमावण्यापासून उद्भवते. भविष्यातील संशोधन चिंताग्रस्त किशोरवयीन मुलांमध्ये दोषपूर्ण बक्षीस प्रक्रियेस लक्ष्य करणार्‍या कार्यक्रमांच्या परिणामकारकतेवर लक्ष देऊ शकते आणि नंतरच्या नैराश्याची शक्यता कमी करते.
