सांगली- शहराच्या वैभवात आयर्विन पुलामुळे भर पडली. या ऐतिहासिक पुलाला नुकतीच ९० वर्षे पूर्ण झाली आहेत. या पुलाच्या निर्मितीमध्ये हातभार लावलेल्या एकमेव जिवंत साक्षीदार असणाऱ्या लक्ष्मीबाई पुजारी आजही या पुलाचे कवित्व मोठ्या अभिमानाने सांगत आहेत. 'काही काळजी करू नका अजून 50 वर्षे पुलाला काही होणार नाही', असे भविष्य बिनधास्तपणे वर्तवत आहेत.
'सांगली बहू परिस चांगली' अशी बिरुदावली सांगलीच्या बाबतीत मिरवली जाते. कृष्णा नदीच्या काठी वसलेल्या सांगली शहराची ओळख आज अनेक कारणांनी जगात पोहोचली आहे. इथली हळद, द्राक्ष, साहित्य, कुस्ती किंवा राजकारण या सगळ्या गोष्टींना जगात तोड नाही. मात्र, या सर्वांना सधन आणि समृद्ध बनवले ते सांगलीच्या आयर्विन पुलाने.
या पुलाच्या निर्मितीमध्ये अवघ्या 10 वर्ष वयात डोक्यावरून घमेला घेऊन खडी टाकण्याचे काम करून लक्ष्मीबाई काम्मणा पुजारी यांनी योगदान दिले होते. आता त्यांनीही वयाची शंभरी पार केली आहे. लक्ष्मीबाई या आयर्विन पुलाच्या बांधकामासाठी कर्नाटकतील जामखंडी तालुक्यामध्ये तोदलबगी येथून सांगलीत पोहोचल्या होत्या. त्यावेळी त्यांचे वय अवघे 10 वर्ष होते. आणि आपल्या कुटुंबासह लक्ष्मीबाई पुलाच्या बांधकामासाठी मजूर म्हणून काम करत होत्या. खडी टाकण्यापासून माती टाकण्यापर्यंत लक्ष्मीबाई आपल्या कुटुंबासमवेत राबायच्या. या ठिकाणी जवळपास 1 हजारहून अधिक लोक काम करत असत. ज्यामध्ये अवघ्या 5 वर्षाच्या मुलांपासून वयोवृद्धांचाही समावेश होता. 3 वर्षाच्या कालखंडात ह्या पुलाच्य़ा बांधकामाचे काम पूर्ण झाले. या पुलावरून पहिली गाडी गेली, ती म्हणजे बैलगाडी. त्यांनतर घोडागाडी, मग सायकल असा प्रवास पुलावर उद्घाटनानंतर सुरू झाल्याचे त्या सांगतात. वयाची शंभरी पार करूनही लक्ष्मीबाई यांची स्मृती उत्तम असून त्यावेळी कशा पध्दतीने काम करण्यात आले याचा अनुभव त्या अगदी स्पष्टपणे सांगतात.