रत्नागिरी -देव दिवाळीचा महत्वाचा विधी आहे तो विडे ठेवण्याचा. देवदिवाळीला कोकणात सम्राट बळीराजाचे स्मरण केले जाते. सम्राट बळी हा कृषीप्रधान राजा होता. गोरगरिबांचे कल्याण करणारा राजा होता. हा राजा शेतकर्‍यांचा आहे. आणि म्हणूनच राम-कृष्णाच्या खूप आधीच्या काळात होऊन गेलेल्या बळीराजाची आजही आवर्जून आठवण काढली जाते. त्यामुळेच ‘इडा टळो..पीडा टळो..माझ्या बळीचे राज्य येवो..’ या उक्तीचा जागर कोकणात घरोघरी देवदिवाळीला होतो.
कोकणातल्या मुख्य घरात ओटीवर विडे ठेवण्याचा (भरण्याचा) कार्यक्रम पार पडतो. ओटी या जागेला कोकणात मानाची जागा आहे. कारभार हाकण्याच्या या जागेवर हा विडे ठेवण्याचा कार्यक्रम पार पडतो. सर्वात आधी ‘कणा’ घातला जातो. सध्याच्या भाषेत याला ‘रांगोळी घालणे’ म्हणतात. या कण्यावर अर्थात रांगोळीवर धोतर अंथरले जाते. शुभ्र धोतर हे स्वच्छ चारित्र्याचे प्रतिक. ते घालण्याआधी सर्व गावकर्‍यांना धोतर पांघरणार्‍यांनी ‘गादी घालायला हुकुम काय..?’ हे विचारावे लागते. (यावरून बळीच्या राज्यात जनतेला, काय किंमत होती..? हे या गादी मांडण्याच्या अर्थात सत्ता स्थापनेच्या विधीवरून लक्षात येईल.) खाली अंथरलेल्या शुभ्र धोतराची गादी ही बळीराज्याच्या स्वच्छ, पारदर्शक कारभाराची मुख्य खुण आहे, हेच यातून प्रतित होते. कणा मोडून त्यावर राजगादी मांडून झाली की मग, त्यावर तांदळाचे चौकोनी मंडळ काढले जाते. हेही मंडळच असावे. त्या चौकोनी मंडळाच्या मध्यभागी पाच पाने त्यावर अख्खी ओली सुपारी. हा साक्षात बळीराजा. आता उरलेल्या चार कोपर्‍यावर तशीच पाच पाने, त्यावर ओली सुपारी असे चार विडे. हे चार दिशांचे चार खंडोबा. अर्थात बळीराज्याचे चार दिशांचे मुख्य सेनापती. त्यानंतर उरलेल्या जागेवर एक पान, त्यावर सुपारीचे एक खंड, खोबर्‍याचा तुकडा. अशी पन्नास शंभर पाने मांडली जातात.