जळगाव- जिल्ह्यातील यावल, रावेर आणि चोपडा तालुक्यातील बहुतांश भाग सातपुडा पर्वतरांगांनी व्यापला आहे. या वनक्षेत्रात असंख्य वन्यप्राणी आहेत. शिवाय वनसंपदा देखील मोठ्या प्रमाणावर असल्याने येथे वन्यप्राण्यांची शिकार, वनसंपदेची लूट तसेच वनजमिनींचे अतिक्रमण यासारखे प्रकार सातत्याने घडत असतात. महाराष्ट्रातील मेळघाटातील आदिवासी जमातीसह मध्यप्रदेशातील 'कटनी' आणि 'बहेनिया' या दोन प्रमुख टोळ्यांकडून वन्यप्राण्यांची शिकार केली जाते. सातपुड्यात वन्यप्राण्यांच्या शिकारीच्या घटना सातत्याने घडतात. वनविभागात मनुष्यबळाचा प्रश्न असल्याने त्यावर नियंत्रण ठेवणे शक्य होत नसल्याचे वन्यप्रेमींचे निरीक्षण आहे.
सातपुडा पर्वतरांगांमध्ये आतील बाजूस घनदाट जंगल आहे. याठिकाणी वाघ, बिबट्या, अस्वल, हरीण, ससे, नीलगाय, घोरपड तसेच रानडुक्कर असे असंख्य वन्यप्राणी आहेत. दरवर्षी शेकडो वन्यप्राण्यांच्या शिकारीच्या घटना समोर येत असतात. सर्वाधिक शिकार ही हरीण, नीलगाय आणि रानडुक्कर यांची होते. मुखत्वेकरून मांस आणि अवयव यासाठी वन्यप्राण्यांची शिकार होते. वन्यप्राण्यांचे मांस आणि अवयव विक्रीतून मोठ्या प्रमाणात पैसा मिळत असल्याने महाराष्ट्रासह मध्यप्रदेशातील विविध आदिवासी जमाती पारंपरिक व्यवसाय म्हणून आजही वन्यप्राण्यांची शिकार करतात. लोखंडी तसेच स्टीलचे ट्रॅप लावून, चिमटे लावून वन्यप्राण्यांची शिकार होते. सातपुडा पर्वतरांगांमध्ये काही आदिवासी जमाती पारंपरिक गोफणच्या साहाय्याने वन्यप्राण्याच्या डोक्यावर दगडाचा प्रहार करूनही शिकार करण्यात पारंगत आहेत. अशी शिकार ही पाणवठ्याजवळ वन्यप्राणी पाणी पीत असताना केली जाते. सुती जाळे (स्थानिक आदिवासी बोलीभाषेत 'वाघरं') लावूनही वन्यप्राण्यांची शिकार होते.
शेतकऱ्यांकडून होते नीलगाय आणि रानडुक्कराची हत्या
सातपुडा पर्वतरांगांच्या खाली असलेल्या बाजूस म्हणजेच जळगाव जिल्ह्यातील यावल, रावेर आणि चोपडा तालुक्यात मोडणाऱ्या शेतीक्षेत्रात नीलगायी तसेच रानडुक्करांमुळे शेतीपिकांची नासधूस मोठ्या प्रमाणावर होते. शेतीपिकांचे रक्षण करण्यासाठी शेतकरी विविध प्रकारचे सापळे लावून, पिठाचे गोळे किंवा अन्नधान्यात विषप्रयोग करून नीलगायी आणि रानडुक्करांची हत्या करतात. दरवर्षी पावसाळा आणि हिवाळ्यात पिके बहरलेली असताना हे प्रकार घडतात. शेतीपिकांचे नुकसान म्हणून शेतकरी हे कृत्य करत असले तरी वनविभागाकडून अनेकांवर गुन्हे दाखल केले जातात.