अमरावती - मेळघाट हा राज्यातील अतिदुर्गम असा भाग असून जैव विविधतेने नटला आहे. मेळघाटची सौंदर्य सृष्टी ही कायम पर्यटकांना भुरळ घालते. त्यामुळे येथे दरवर्षी पर्यटकांचा ओढा असतो. याच मेळघाटात राहणारे आदिवासी, कोरकू लोकांच्या आगळ्यावेगळ्या संस्कृती, आदिवासी नृत्य, त्यांची भाषा यामुळे सुद्धा या मेळघाटची छाप कायम आहे. तंत्रज्ञानाचे युग आले असले, तरी मेळघाटमधील आदिवासी बांधव पूर्वी सारख्याच त्यांच्या प्रथा आजही जोपासत आहेत. त्यातील एक प्रथा म्हणजे 'ढेढरा माता पाणी दे' ही पुजा आहे. ही पुजा पावसाळ्यात केली जाते. या पूजेच्या माध्यमातून आदिवासी तरुणी एकत्र गोळा होऊन घरोघरी जात गाणे गायन करतात. त्यानंतर त्यांना गावातील लोक धान्य देतात आणि त्याचा गावातील नदीकाठी जाऊन महाप्रसाद केला जातो. यावेळी वरुण राजाला पावसासाठी साकडे घातले जाते. यामुळे पाऊस येतो, अशी भावना येथील आदिवासी लोकांमध्ये आहे.
पूजा केल्यानंतर भरघोस पाऊस येतो, अशी आख्यायिका -
पाऊस दमदार व्हावा, शेतकऱ्यांचे पीक चांगले यावे, सर्वांना सुख समृद्धी यावी, यासाठी आदिवासी बांधव आजही संस्कृती जपतात. त्यासाठी तरुणी घरोघरी जाऊन गाणे म्हणून धान्य गोळा करतात. त्यानंतर गावाच्या नदीकाठी येऊन देवाची पूजा केली जाते. त्यावर तिथे पाणी टाकले जाते. त्यानंतर मग गावात आल्यानंतर गावातील लोकही त्यांच्या अंगावर पाणी टाकतात आणि मग स्वयंपाक करून त्याचे जेवण केले जाते. ही या पूजा केल्यानंतर भरघोस पाऊस होते, अशी मेळघाटातील आदिवासी बांधवांची आख्यायिका आहे. त्यामुळे गेल्या अनेक वर्षांपासून मेळघाटातील आदिवासी बांधव ही प्रथा जोपासत आहे.
काळानुसार धोंडीची प्रथा लोप पावत चालली -