ಬಫಲೋ (ಅಮೆರಿಕ): ಬಫೆಲೋ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಸಂಶೋಧಕರು, ಟೈಪ್ 2 ಡಯಾಬಿಟಿಸ್ (T2D) ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವ ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಪರರಿಗೆ ತಮ್ಮ ರೋಗಿಗಳ ಹಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಏಪ್ರಿಲ್ 14 ರಂದು PLOS ONE ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅಧ್ಯಯನದ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಜಗಿಯುವ ಟಿ2ಡಿ ರೋಗಿಗಳ ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವು, ಆಹಾರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಜಗಿಯುವ ರೋಗಿಗಳಿಗಿಂತ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎಂಡೋಡಾಂಟಿಕ್ಸ್ ವಿಭಾಗದ ಕ್ಲಿನಿಕಲ್ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಎಸ್ಕಾನ್ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಟರ್ಕಿಯ ಇಸ್ತಾನ್ಬುಲ್ನಲ್ಲಿರುವ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಹೊರರೋಗಿ ಕ್ಲಿನಿಕ್ನಲ್ಲಿ 94 ಮಂದಿ T2D ರೋಗಿಗಳ ಡೇಟಾವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಂತರ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ಎರಡು ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿಲಾಯಿತು. ಮೊದಲ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಆಕ್ಲೂಸಲ್ ಫಂಕ್ಷನ್ ಹೊಂದಿರುವ ರೋಗಿಗಳು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಹಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಅಗಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಗುಂಪಿನ ರಕ್ತದ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವು 7.48 ಆಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಎರಡನೇ ಗುಂಪಿನ ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವು 9.42 ರಲ್ಲಿ ಶೇ. 2 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವರು ಹಲ್ಲುಗಳ ಮೂಲಕ ಆಹಾರವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅಗಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಧ್ಯಯನ ತಿಳಿಸಿದೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನೀವು ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಪಿಕ್ನಿಕ್ ಟೇಬಲ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಾಗ, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಬರ್ಗರ್ ಅನ್ನು ಕಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಹಲವಾರು ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಸಂಭವಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ನಿಮ್ಮ ದೇಹವು ಆಹಾರದಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದ್ದು, ಜಗಿಯುವುದು ಲಾಲಾರಸ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ.
ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಮುಖ್ಯವಾದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಫೈಬರ್ ಸೇರಿದೆ, ಇದನ್ನು ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಜಗಿಯುವ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಜಗಿಯುವಿಕೆಯು ಕರುಳಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂತೃಪ್ತಿಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಹೈಪೋಥಾಲಮಸ್ ಕಡಿಮೆ ಆಹಾರ ಸೇವನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಕಡಿಮೆ ತಿನ್ನುವುದು ಅಧಿಕ ತೂಕದ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಟಿ2ಡಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಅಂಶವಾಗಿದೆ.