ನವದೆಹಲಿ: ಭಾರತೀಯ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆ(ಇಸ್ರೋ)ಯ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಿ ಯೋಜನೆ ಚಂದ್ರಯಾನ-2 ನಿಗದಿತ ಗುರಿ ತಲುಪಲು ಇನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಬೇಕಿದೆ. ಉಡಾವಣೆಯ ಬಳಿಕ ಸರಿಯಾಗಿ 48 ದಿನದ ಬಳಿಕ ಚಂದ್ರಯಾನ-2 ರಾಕೆಟ್ ಚಂದಿರನ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡಲಿದೆ.
ಆದರೆ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಇಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸುವಂತಿದೆ. ಆರು ದಶಕಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆಯೇ ರಷ್ಯಾ ಹಾಗೂ ಅಮೆರಿಕ ಕೇವಲ ಕೆಲ ದಿನಗಳಲ್ಲೇ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಿತ್ತು. ಆ ಎರಡು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದ ವೇಗ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಇಲ್ಲಿದೆ ಉತ್ತರ.
1959ರಲ್ಲಿ ಯುಎಸ್ಎಸ್ಆರ್(ಈಗಿನ ರಷ್ಯಾ) ಲುನಾ-2 ಹೆಸರಿನ ರಾಕೆಟನ್ನು ಚಂದ್ರನ ಬಳಿಗೆ ಕೇವಲ 34 ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಳುಹಿಸಿತ್ತು. ಇದಾದ ಹತ್ತು ವರ್ಷದ ಬಳಿಕ ಅಮೆರಿಕದ ನಾಸಾ ಅಪೋಲೊ-11 ಹೆಸರಿನ ಮಾನವ ಸಹಿತ ರಾಕೆಟನ್ನು ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಆರು ಗಂಟೆ ಹಾಗೂ 25 ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಚಂದ್ರನಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಿತ್ತು.
ಭಾರತದ 2ನೇ ಚಂದ್ರಯಾನ ನಿಗದಿತ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿರೋದು ರಾಕೆಟ್ ನಿರ್ಮಾಣ. ಅಪೋಲೊ-11 ರಾಕೆಟನ್ನು ಸಟರ್ನ್-ವಿ ಎನ್ನುವ ಭಾರವಾದ ಲಿಫ್ಟ್ ಲಾಂಚರ್ ಮೂಲಕ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ಮೂಲಕ ಈ ರಾಕೆಟ್ ಗಂಟೆಗೆ 39,000ಕಿ.ಮೀ. ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿತ್ತು. ಈ ರಾಕೆಟ್ 43 ಟನ್ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಚಂದ್ರನ ಬಳಿಗೆ ಈ ರಾಕೆಟ್ ಸಾಗಿತ್ತು.
ಸದ್ಯ ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ಚಂದ್ರನ ಬಳಿಗೆ ತೆರಳುತ್ತಿರುವ ಭಾರತದ ಬಳಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಸದೃಢ ರಾಕೆಟ್ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಭಾರತದ ಚಂದ್ರಯಾನ ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಅಮರಿಕಾಗಿಂತ ಕೊಂಚ ತಡವಾಗಿ ಚಂದಿರನ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ತಲುಪಲಿದೆ.
ಚಂದ್ರಯಾನ-2ರ ರಾಕೆಟ್ ಅನ್ನು 'ಬಾಹುಬಲಿ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದ್ದರೂ ಅಮೆರಿಕದ ಅಪೋಲೊ-11 ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೋ ರಾಕೆಟ್ ತುಂಬಾ ಹಿಂದಿದೆ. ಅಪೋಲೋ-11 ಸಾಮರ್ಥ್ಯ 43 ಟನ್ ಭಾರ ಇದ್ದರೆ ಭಾರತ ಚಂದ್ರಯಾನ-2ರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ 4 ಟನ್ ಮಾತ್ರ.
