ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೊಸ ಸಹಜ ಜೀವನವಾಗಿದೆ. ಇಷ್ಟು ದಿನ ಬಸ್, ರೈಲು, ವಿಮಾನ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಟೊಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಒಬ್ಬರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಕುಳಿತು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈಗ ಆ ಸಂತಸದ ದಿನಗಳು ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಕಾಪಾಡುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಿವೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವ ಬಸ್ಗಳ ಅಂಕಿ ಸಂಖ್ಯೆ
2016-17 ರ 'ರೋಡ್ ಟ್ರಾನ್ಸಪೋರ್ಟ್ ಇಯರ್ ಬುಕ್' ಪ್ರಕಾರ ಭಾರತದ ವಿವಿಧ ರಾಜ್ಯಗಳ ಸರ್ಕಾರಗಳು 1,49,100 ಬಸ್ಗಳ ಒಡೆತನ ಹೊಂದಿವೆ. ಇದು ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲಿರುವ ಒಟ್ಟು ಬಸ್ಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಶೇ 8 ರಷ್ಟು ಮಾತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇನ್ನುಳಿದ ಶೇ 92 ರಷ್ಟು ಅಂದರೆ 17,15,200 ಬಸ್ಗಳು ಖಾಸಗಿ ಮಾಲೀಕರು ಅಥವಾ ಕಂಪನಿಗಳ ಒಡೆತನದಲ್ಲಿವೆ.
ಸಾರಿಗೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ನೀತಿ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ ದೆಹಲಿ ಹಾಗೂ ಮುಂಬೈನಂಥ ಮಹಾನಗರಗಳ ಶೇ 20 ರಷ್ಟು ಜನ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿದ್ದಾರೆ. ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವ ಸರಿಸುಮಾರು 4.3 ಮಿಲಿಯನ್ ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗೆ ಕನಿಷ್ಠ 14,300 ಬಸ್ಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ರಾಜಧಾನಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವುದೇ 5,576 ಬಸ್ಗಳು. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆ ಬೆಸ್ಟ್ 2,865 ಬಸ್ಗಳ ಮೂಲಕ 2.2 ಮಿಲಿಯನ್ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಟಿಎಸ್ಆರ್ಟಿಸಿ 10,460 ಬಸ್ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಪ್ರತಿದಿನ ಕನಿಷ್ಠ 1 ಕೋಟಿ ಜನ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಪಾಲಿಸಲು ಇನ್ನೂ 24 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಬಸ್ ಬೇಕು!