ಹೈದರಾಬಾದ್: ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್ ಭೀತಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಘೋಷಣೆಯಾಗಿರುವ ದಿಗ್ಬಂಧನಕ್ಕೆ ಒಂದೂವರೆ ತಿಂಗಳುಗಳಾಗಿದ್ದು, ಎಲ್ಲರೂ ಮನೆಯೊಳಗೇ ಇರುವಂತಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ನಿಸರ್ಗ ಮಾತ್ರ ಚೈತನ್ಯದಿಂದ ನಳನಳಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಜೀವ ಬಂದಿರುವುದನ್ನು ಬಹುತೇಕರು ಗಮನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಗಾಳಿ ಈಗ ತಾಜಾ ಆಗಿದೆ, ಮರಗಳ ಹಸಿರು ಹೆಚ್ಚಿದೆ ಹಾಗೂ ನದಿಗಳು ಎಂದಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶುದ್ಧವಾಗಿ ಹರಿಯತೊಡಗಿವೆ. ಇದುವರೆಗಿನ ಪರಿಸರದ ಅವನತಿಗೆ ಮನುಷ್ಯನ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪವೇ ಕಾರಣ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆ ನೇರ ಸಾಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದಂತಾಗಿದೆ.
ಇದರ ನೇರ ಸಂದೇಶ ಏನೆಂದರೆ, ಮನುಷ್ಯ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಾಲೀಕನಲ್ಲ. ಆತ ಅದನ್ನು ಯಾವತ್ತೂ ಗೆಲ್ಲಲು ಆಗಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಗೆಲ್ಲುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಆತ ಮಾಡಬಾರದು. ಇನ್ನು, ವಾಸ್ತವದ ಅಂಶವೆಂದರೆ, ಮನುಷ್ಯನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ನಿಂತಿರುವುದೇ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ. ಬದುಕಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರಕೃತಿ ಒದಗಿಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ, ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಮರಣವೂ ಅದರ ಕೈಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದೆ. ಜೀವಂತ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಜೀವ ವಸ್ತುಗಳ ಈ ಸಂಕೀರ್ಣ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಗವಷ್ಟೇ. ಹಲವಾರು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು, ಇವುಗಳಿಂದಾಗಿ ಮಾನವ ಜೀವನವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಸಮತೋಲನ ಕಾಯುವ ಕೆಲಸ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.
ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆ ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ನಿಸರ್ಗವೇ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಉದಾಹರಣೆ. ಪ್ರಸಕ್ತ ಸಂಕಷ್ಟದಿಂದ ಉದ್ಭವವಾಗುತ್ತಿರುವ ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಇದೇ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಬೃಹತ್ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದನ್ನು ಮನುಕುಲ ಕಲಿಯಬೇಕು. ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಮನ್ವಯತೆಯನ್ನು ಕಲಕದ ರೀತಿ ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಮಸ್ತ ಜೀವಿಗಳ ಜೊತೆ ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನಶೈಲಿಯು ಸಮ್ಮಿಳಿತವಾಗಿರಬೇಕು. ಯಾವುದೇ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮನುಷ್ಯನ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸುವುದರ ಆಚೆ ಇದ್ದಲ್ಲಿ, ಸಮುದಾಯದ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಹಾಗೂ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಏರುಪೇರು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಅದು ಪ್ರಕೃತಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಮನುಷ್ಯರಿಗೂ ಸಮಸ್ಯೆ ಉಂಟು ಮಾಡಲಿದೆ.
ತೀರಾ ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದ, ಐಹಿಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕೆನ್ನುವ ಬದುಕಿನ ತೀವ್ರಗತಿ ಈಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ದಿಢೀರ್ ನಿಲುಗಡೆಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಸದಾ ವಿಮಾನಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವರು ಹಾಗೂ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋದರೆ ತಡವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದವರು ಈಗ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಣ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ನೀವು ಬಯಸಿದ್ದನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಖರೀದಿಸಲು ನಿಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಹೋದಾಗ ಅದರಿಂದ ಯಾವ ಉಪಯೋಗವೂ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ, ಬದುಕಲು ಅಷ್ಟೊಂದು ಹಣ ಅಥವಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ನಮಗೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಈಗ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮನದಟ್ಟಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್ನ ಭೀತಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ದೊಡ್ಡ ಸಮಾನತೆಯ ಹರಿಕಾರ ಎನಿಸಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನನ್ನೂ ಅದು ಸಮಾನವಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದೆ. ಮನುಷ್ಯರ ನಡುವೆ ಅದು ಯಾವ ಭೇದವನ್ನೂ ಎಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ಬಡವನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸಬಹುದಾದ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನೇ ಶ್ರೀಮಂತ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅದು ಮೂಡಿಸಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂದೇಶವೂ ಇದೆ. ಮನುಷ್ಯ ನಿರ್ಮಿತ ಎಲ್ಲಾ ಗುರುತಿನ ವಿಭಾಗಗಳು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಶ್ರೇಣೀಕೃತ ಹಂತಗಳು ಯಾವ ಅರ್ಥವನ್ನೂ ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದೇ ಆ ಸಂದೇಶ. ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ದಿಗ್ವಿಜಯಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮೌಲ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಮೇಲೆ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಬಲ್ಲನಾದರೂ, ಮಾರಕ ವೈರಸ್ ಎದುರು ಇಬ್ಬರೂ ಶರಣಾಗಲೇಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ ಮಾನವರೆಲ್ಲ ಸಮಾನರು ಹಾಗೂ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಎಂಬುವು ನಿಸರ್ಗದತ್ತ ತತ್ವಗಳೆಂಬುದನ್ನು ಅದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದೆ. ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇದೆ ಎಂಬುದು ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಈಗ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಒಪ್ಪಿತವಾಗಿದೆ. ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನೀಡುವ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಂದೇ ನಾವು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಕ್ಷೇತ್ರ ಎಂಬುದು ಈಗ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ.
ಮನುಷ್ಯರೆಲ್ಲರೂ ಸಮಾನರು. ಅಂದರೆ, ಈ ಭೂಮಿ ಮತ್ತದರ ಅಗಣಿತ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಸಮಾನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವು ಹಂಚಿಕೆಯಾಗಬೇಕು ಎಂದರ್ಥ. ಯಾರಿಗೇ ಆಗಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಖಾಸಗಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ, ತಮ್ಮ ಲಾಭವನ್ನು ಗರಿಷ್ಠಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಮಾದರಿಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಿಂದ ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಗತಿ ಈಗ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿದೆ. ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್ ಭೀತಿಯಂತಹ ಸವಾಲಿನ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮುಂದುವರಿಯದು ಕೂಡಾ. ಒಟ್ಟು ಆಂತರಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ ದರಗಳ ಕುರಿತು ಈಗ ಯಾರೂ ಲಕ್ಷಿಸರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಈಗ ತಮ್ಮ ಜೀವ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೊಂದೇ ಚಿಂತೆ.