ગાંધીનગરના પ્રભુભાઈ કબીરા વ્યવસાયે રીક્ષાચાલક છે. પરંતુ કર્મે તેઓ શિક્ષણવિદ્દ, કર્મશીલથી ઉણા ઉતરતા નથી. મોંઘવારીની મહામારીમાં રીક્ષા ચલાવીને પરિવારનું ભરણપોષણ કરવું કઠિન છે. સવારથી સાંજ સુધી રીક્ષા ચલાવે ત્યારે માંડ બે સમયના ભોજનની વ્યવસ્થા થઈ શકે. આવી અભાવવાળી જીંદગીમાં સમય કાઢીને એવુ કામ શરુ કર્યુ છે. જે અનેક પરિવારના જીવનમાં અજવાળુ પાથરશે. ત્રણ ચોપડી ભણેલા પ્રભુભાઈએ ગરીબ બાળકોનું શિક્ષણ મેળવવાનું સપનું સાકાર કરવા શાળા શરુ કરી છે. બાળકોને ભણાવવા માટે તેમનું ઘર સાંકડુ પડયુ તો જાહેર માર્ગ ઉપર જ શરુ કર્યુ શિક્ષણ આપવાનું કાર્ય.
પ્રભુભાઈ જણાવે છે કે, ગરીબ બાળકોને વિનામૂલ્યે શિક્ષણ આપવાના બિજ ચાર વર્ષ પહેલા રોપાયા હતાં. તેમણે આ વાત તેમના પરિચિત અને સચિવાલયમાં કામ કરતા હસુમતીબેનને આ વિચાર કહ્યો. કાર્ય અઘરુ હતું પણ ઉત્તમ હતું એટલે હસુમતીબહેને છોકરાંઓ ભણાવવાની જવાબદારી ઉપાડી લીધી.
હસુમતી બહેને કહ્યુ હતું કે, તેઓ ત્રણ વર્ષથી અહીં બાળકોને શિક્ષણ આપી રહ્યા છે. ઝુપડપટ્ટીના બાળકો સારી શાળામાં ભણી શકતા નથી. તેમનો પાયો કમજોર ન રહી જાય તે માટે 1 થી 8 ધોરણના બાળકોને શિક્ષણ આપે છે. સચિવાલયની નોકરી કર્યા પછી સાંજના સમયે તેઓ આ કામ કરે છે.