અમદાવાદઃ શિક્ષકનું કામ કુમળા છોડનું સિંચન કરીને તેની ડાળ મજબૂત કરી તેને વટવૃક્ષમાં રૂપાંરિત કરવાનું છે. બસ કોરોનાએ પણ કંઇક આવું જ કર્યુ છે. કોરોના વાઇરસે પોતાની તિવ્રતાના કારણે ઘણાય લોકોને ભયભીત તો કર્યાા જ, પરંતુ ઘણાય લોકોને બોધપાઠ પણ શિખવ્યા.
જીવનની દરેક આફતની સામે મજબૂતીપુર્વક લડત આપવા માટે શિક્ષક પોતાના વિદ્યાર્થીને સક્ષમ બનાવે છે. જીવવની કોઇપણ પરિસ્થિતિઓમાં પાછીપાની ન કરીએ. તેનો બહાદૂરીપુર્વકનો સામનો કરીએ તેની પ્રેરણા, તાલીમ અને માર્ગદર્શન શિક્ષક તરફથી મળે છે.
5 સપ્ટેમ્બર, 2020 નો આ શિક્ષકદિન આપમેળે જ વિશિષ્ટ છે. કોરોના વૈશ્વિક મહામારી વચ્ચે ઉજવણી થઇ રહેલ શિક્ષકદિનની મહિમાં અપાર છે. કોરોનાએ કહેવામાં તો આખાય વિશ્વને હેરાન – પરેશાન કરી નાખ્યો છો. વિશ્વ ત્રાહીમામ પોકારી ઉઠ્યુ છે, પરંતુ સમાજનો ઘણો વર્ગ એવો પણ છે જેને કોરોનાએ બોધ પાઠ ભણાવ્યા છે. ઘણાયની જીવન જીવવાની શૈલી બદલી નાંખી જ્યારે ઘણાયનો જીંદગી માટેનો અભિગમ.
ગ્લોબલ વોર્મિગના કારણે ઓઝોન લેયરમાં પડેલા ગાબડામાં સુધારો થતો જોવા મળ્યો, જેના કારણે માનવસૃષ્ટિને સ્વચ્છ ઓક્સિજન પહોંચતું થયું. આ સ્વચ્છ ઓક્સિજનની ઉપયોગીતા સમજીને લોકો કુદરતી સંસાધનોની વધુ નજીક આવ્યા છે. કુદરતી સંસાધાનનો બચાવ કરવા તરફ પ્રેરાયા છે.
ભારતીય સંસ્કૃતિમાં હંમેશાથી જ આયુર્વેદનું મહત્વ રહ્યુ છે. આપણા વડવાઓ નજીવી તકલીફથી લઇ વાઢકાપ સુધીની સારવાર આયુર્વેદિક યુનાની પદ્ધતિ દ્વારા ઘરે જ કરી લેતા હતા. પરંતુ 21મી સદીને ટેકનોલોજીની સદી માનતા અને મશીનોની જેમ દિવસ રાત કામ કરતા સમાજનો ઘણો વર્ગ પોતાના સ્વાસ્થ્ય પ્રત્યે ઉદાસીનતા દાખવતું હતુ.