এক গৱেষণাত দাবী কৰা হৈছে যে যদি মহিলাসকল আৰম্ভণিৰে পৰা স্তনৰ কৰ্কট ৰোগৰ(Breast Cancer) প্ৰতি সজাগ হৈ থাকে আৰু আৰম্ভণিতে পৰীক্ষা কৰা হয়, তেন্তে তেওঁলোকে কেমোথেৰাপিৰ পৰা আঁতৰি থাকিব পাৰে(surviving breast cancer without chemo)। ইয়াৰ মতে, স্তন কেন্সাৰত আক্ৰান্ত প্ৰায় ৭০ শতাংশ মহিলাৰ কেমোথেৰাপিৰো প্ৰয়োজন নাই । যদি প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়ত স্তন কেন্সাৰৰ সম্ভাৱনা ধৰা পৰে, তেন্তে বহু মহিলাক কেমোথেৰাপিৰ বিষৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পাৰি । ইয়াৰ ভিতৰত জিনীয় পৰীক্ষাও অন্তৰ্ভুক্ত(how many chemo treatments for breast cancer)।
এই গৱেষণা চৰ্চালৈ অহাৰ পিছত কেন্সাৰ চিকিৎসা কৰা চিকিৎসকসকলে কয় যে ইয়াৰ সৈতে মহিলাসকলে কেমোথেৰাপিৰ যন্ত্ৰণা সহ্য কৰিবলগীয়া নহয় । অস্ত্ৰোপচাৰ আৰু হৰম’ন থেৰাপীৰ দ্বাৰাহে তেওঁলোকৰ চিকিৎসা সম্ভৱ হ’ব । সাধাৰণতে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছত কেমোথেৰাপি দিয়া হয় যাতে স্তন কেন্সাৰ বৃদ্ধি নহয় বা পুনৰ দেখা নাযায় ।
বৰ্তমান সময়ত যিসকল মহিলাৰ কেন্সাৰ পৰীক্ষাৰ নম্বৰ কম, তেওঁলোকৰ কেমোথেৰাপিৰ প্ৰয়োজন নাই, কিন্তু যিসকলৰ নম্বৰ বেছি, তেওঁলোকক কেমো কৰিবলৈ নিশ্চিতভাৱে কোৱা হয়(8 cycles of chemotherapy for breast cancer)। কিন্তু বৃহৎ সংখ্যক মহিলা আছে যিসকলৰ নম্বৰ কম বা উচ্চ নম্বৰো নাই... এনে পৰিস্থিতিত প্ৰায়ে কি কৰিব আৰু কি নকৰিব সেই লৈ বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হয় ।
যদি আমি পৰিসংখ্যাৰ কথা কওঁ, তেন্তে কেমো অবিহনে আৰু কেমোৰ পিছত দুয়োটা পৰিস্থিতিতে এই মহিলাসকলৰ জীয়াই থকাৰ সম্ভাৱনা সমান(Can you have breast cancer and not need chemo?)।
এই অধ্যয়ন কিমান বৈধ ?
চিকিৎসকে এই বিষয়ত কয় যে, এই গৱেষণা ভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত পশ্চিমীয়া দেশৰ প্ৰেক্ষাপটত যিমান প্ৰাসংগিক নহয়(What stage is chemotherapy used for breast cancer?)। চিকিৎসকৰ মতে, "পশ্চিমীয়া দেশসমূহত স্তন কেন্সাৰৰ অধিকাংশ ৰোগী (প্ৰায় ৭০ শতাংশ) প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়ত থাকে, কিন্তু ভাৰতত অধিকাংশ ৰোগী উন্নত পৰ্যায়ত পোৱা যায়(Does Stage 2 breast cancer require chemo?)। এই ক্ষেত্ৰত, কেমোথেৰাপি কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে(Do all breast cancer patients have chemo?)।"
"এই অধ্যয়ন মূলতঃ সেইসকল লোকৰ বাবে, যাৰ কেন্সাৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়তে দেখা দিয়ে । কাৰোবাক কেমোথেৰাপিৰ প্ৰয়োজন আছে নে নাই সেইটো জানিবলৈ ইমান সহজ নহয় । কেতিয়াবা কিছুমান পৰীক্ষা কৰিবলগীয়া হয় । ইয়াৰ বাবে, অঙ্কোটাইপ ডিএক্স (Oncotype DX) পৰীক্ষা কৰিব লাগিব কিন্তু এই পৰীক্ষাটো যথেষ্ট ব্যয়বহুল । এনে পৰিস্থিতিত, এটা অতি ডাঙৰ অংশই এই পৰীক্ষাটো কৰিব নোৱাৰে । এই পৰীক্ষাৰ ব্যয় কেমোথেৰাপীতকৈ অধিক(breast cancer treatment) ।"
চিকিৎসকে এই সন্দৰ্ভত মত প্ৰকাশ কৰি কয় যে, যদি এই পৰীক্ষাটো কৰা হয়, তেন্তে কৰ্কট ৰোগৰ পুনৰাবৃত্তিৰ কিমান সম্ভাৱনা আছে সেয়া জনা যায় । যদি চিকিৎসকে অনুভৱ কৰে যে, কৰ্কট ৰোগ পুনৰ নহয় তেন্তে কেমোথেৰাপী দিয়া নহয়, কিন্তু যদি এনে লাগে যে কৰ্কট ৰোগ পুনৰ হোৱাক আশংকা থাকে বা বৃদ্ধি হ'ব পাৰে, তেন্তে মহিলাগৰাকীক কেমোথেৰাপী দিয়া হয় ।
কেমোথেৰাপিৰ পৰামৰ্শ চিকিৎসকে এইবাবে দিয়ে যাতে মহিলাগৰাকী ভৱিষ্যতে কোনো সমস্যাৰ সন্মূখীন হ'বলগীয়া নহয় । কাৰণ এতিয়াও মহিলাসকলৰ মাজত স্তন কেন্সাৰ সম্পৰ্কে ইমান সজাগতা নাই আৰু এনে ক্ষেত্ৰত অহা বেছিভাগ ৰোগীয়ে বহু পলমকৈ আহে । এনে পৰিস্থিতিত এনেকুৱা হয় যে "নিৰাপদ দিশ" গ্ৰহণ কৰিলে চিকিৎসকে কেমোৰ পৰামৰ্শ দিয়ে(Chemotherapy for breast cancer)।
ইয়াৰ প্ৰভাৱ কি?