ডিব্ৰুগড়,13 ছেপ্তেম্বৰ :তোমাৰ উশাহ কঁহুৱা-কোমল । তোমাৰ হাঁহি শেৱালি কোমল । বতাহত লহপহকৈ হালিলে বাজি উঠে মিঠা বাঁহী । শৰতৰ বতৰত প্ৰাণময় পৰিৱেশৰ মাজত ফুলি উঠা কহুৱা তুমি । কত কবি, গায়কৰ বৰ্ণময় শব্দৰ এটা মিঠা নাম কহুৱা। নিৰ্মল আকাশৰ তলত শৰত আহিলেই ফুলি উঠা কহুৱা বহুতৰে মনৰ ভাষা ।
সৰগৰ বুকুৰ পৰা নামি অহা যেন লগা মায়াময় শৰতক ধৰাৰ বুকুত চিনাকি কৰাইছে এতিয়া কঁহুৱা বনবোৰে । শৰত অহাৰ মিঠা মিঠা স্পৰ্শক চিনাকি কৰাই হালি জালি ফুলি উঠিছে শুকুলা চাদৰ এখনিৰ দৰেই কঁহুৱা বনবোৰ । বছৰটোৰ এইখিনি সময়ত দিনটোৰ তেজ গোৰা বেলিয়ে জিলিঙনি মেলি দূৰৈৰ পৰা সোঁত বৈ থকা জলৰাশিয়েদি আহি নদীৰ পাৰৰ কঁহুৱাবোৰক চুমি থকাৰ দৃশ্যবোৰে একপ্ৰকাৰ প্ৰতিজনকে মোহচ্ছন্ন কৰি পেলায় ।
লগতে পঢ়ক:বেকী নৈৰ বানত তচনচ কৃষকৰ সোণালী সপোন
প্ৰকৃতিৰ নান্দনিক শোভাৰে ভৰা ৰূপহী অসমৰ নৈ সমূহৰ পাৰে পাৰেও কহুৱা ফুলাৰ দৃশ্যপট অতুলনীয়, অনন্য । অসমৰ ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ বৈ থকা বৰ লুইতৰ পাৰে পাৰে আহিন অহাৰ বতৰা লৈ ফুলি উঠা কঁহুৱা বনে অসমী আইৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যক দুগুণ ৰূপেৰে সজাই তোলে এইখিনি সময়ত ।
শৰতৰ আগমনত পাতলকৈ নিয়ৰৰ টোপাল সৰা, পুৱা গধুলি শীতৰ মিঠা মিঠা অনুভৱবোৰ, তাতে দূৰৈৰ পাহাৰৰ বুকুৰ পৰা সূৰুযে লুইতৰ পাৰ হৈ কঁহুৱা চুমি থকা মুগ্ধ ছবিখন বৰ্ণনাহীন ভাল লগাৰ প্ৰতীক । বহুজনৰ মনৰ একোণত যেন এই সময়খিনিৰ আগমনৰ বাবে থাকে অধীৰ অপেক্ষা ।