আমি অতি দ্ৰুতগতিত চলি থকা এনে এখন পৃথিৱীত বাস কৰোঁ য’ত প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে দৈনিক বহু প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়, যাৰ ফলত মানসিক চাপৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায় । ইয়াৰ ফলত দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে অস্বাস্থ্যকৰ জীৱনশৈলীৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলগীয়া হয় । মানসিক চাপত থকা ব্যক্তিয়ে ব্যৱহাৰ কৰা ‘সকাহ’ৰ অন্যতম সাধাৰণ আৰু মাৰাত্মক পদ্ধতি হ’ল ধূমপান আৰু অন্যান্য ধঁপাতৰ ব্যৱহাৰ । এজন চিকিৎসা পেছাদাৰী হিচাপে আমাৰ ক্লিনিকসমূহত ধঁপাত সম্পৰ্কীয় ৰোগৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পোৱাটো এক ভয়াৱহ কথা আৰু এই কথাৰ পৰা এইটোৱে প্ৰমাণ হয় যে ধঁপাতৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীলতা দূৰ কৰিবলৈ আৰু অধিক কঠোৰ পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰাৰ প্ৰয়োজন আছে ।
মানসিক চাপ বুজিব পৰাটো আৰু উচ্চ উদ্বেগৰ মাত্ৰা সৃষ্টি কৰা কাৰকসমূহ চিনাক্ত কৰিব পৰাটো এটা ভাল প্ৰথম পদক্ষেপ । প্ৰায়ে ঘৰুৱা আৰু কৰ্ম সম্পৰ্কীয় বিষয়, সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক চাপ বা ব্যক্তিগত সম্পৰ্ক আদি একাধিক কাৰণ থাকে ।
এইবোৰক কাৰণ হিচাপে চিনি পালে সুস্থ মোকাবিলা কৌশল গঢ়ি তোলাত সহায় কৰে । মূল কথাবোৰৰ কোনো বিকল্প নাই-স্বাস্থ্যসন্মত খাদ্যৰ পছন্দ আৰু পৰ্যাপ্ত ব্যায়ামৰ সৈতে সুষম জীৱনশৈলীই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে । অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে ২০-৩০ মিনিট শাৰীৰিক ক্ৰিয়া-কলাপত লিপ্ত হ’লে এণ্ড’ৰ্ফিন মুক্ত হয়, যিয়ে মনটোক কেইবা ঘণ্টা ধৰি শান্ত কৰি ৰাখে ।