ছিমলা চুক্তি স্বাক্ষৰিত কৰাৰ পূৰ্বে ভাৰতৰ হাতত বন্দী হৈ থকা 95,000 পাকিস্তানীৰ বাবেই ভাৰতে কাশ্মীৰ সমস্যা সমাধান কৰাৰ সুযোগ লাভ কৰিছিল ৷ কিন্তু সেই সুবিধা আমি হেৰুৱালো ৷ 'Reporting India: My Seventy-Year Journey as a Journalist' নামৰ নিজৰ গ্ৰন্থত এই কথা উল্লেখ কৰিছে প্ৰখ্যাত জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক প্ৰেম প্ৰকাশে ৷ প্ৰকাশে নিজৰ 70 বৰ্ষীয় সক্ৰিয় সাংবাদিকতা সম্পৰ্কত মন্তব্য কৰি ইটিভি ভাৰতৰ জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক গৌতম দেৱৰয়ৰ সৈতে এক আছুতীয়া সাক্ষাৎকাৰত কয় যে, চীনক কোনো কাৰণতে বিশ্বাসত ল'ব নোৱাৰি ৷ তেওঁ কয় যে, 1962 চনৰ যুদ্ধৰ পাচত প্ৰয়াত প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত জৱাহৰলাল নেহৰুৱে 20 মাহৰ ভিতৰত ভাৰতীয় সেনাক সুসংগঠিত কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল ৷
সাক্ষাৎকাৰৰ অংশবিশেষ :
প্ৰশ্ন : আপোনাৰ গ্ৰন্থৰ কিছু গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য আমাক জনাওক ৷
উত্তৰ: সাংবাদিক হিচাপে মোৰ কেৰিয়াৰত সংগ্ৰহ কৰা সকলোবোৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ সংবাদ মই গ্ৰন্থখনত সন্নিবিষ্টি কৰিছো ৷ ভাৰতত ব্ৰিটিছ থকা সময়ত মই সৰু আছিলো আৰু এই বিষয়ে মই গ্ৰন্থখনত উল্লেখ কৰিছো ৷ ৰাজনীতিৰ সংবাদ সংগ্ৰহ কৰা সম্পৰ্কত মই 31 বছৰ বয়সত মান্যতা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো ৷ সেই সময়ত এয়া সহজ আছিল আৰু প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত জৱাহৰলাল নেহৰুৰ জীৱন পৰিক্ৰমা সম্পৰ্কত সংবাদ সংগ্ৰহৰ বাবে নিযুক্তি লাভ কৰিছিলো ৷ প্ৰধানমন্ত্ৰীগৰাকীৰ ঘৰত মই এক চিনাকি নাম হৈ পৰিছিলো ৷ আৰু মই স্বীকাৰ কৰিব লাগিব যে, মোৰ কেৰিয়াৰ গঠনত পণ্ডিত জীৰ অৱদান অসীম কিয়নো কিদৰে সাক্ষাৎকাৰ গ্ৰহণ কৰিব লাগে সেয়া শিকিবলৈ সক্ষম হৈছিলো ৷ এয়া এক বিৰল মুহূৰ্ত আছিল আৰু ইয়াৰ পাচৰে পৰা তেওঁৰ কাৰ্যকাল, বিভিন্ন আঁচনি, চীনৰ সৈতে সম্পৰ্ক, 1962 যুদ্ধ, পণ্ডিতজীৰ মৃত্যু, তাছকেন্টলৈ শাস্ত্ৰী জীৰ (লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী) যাত্ৰা, 1965 যুদ্ধ জয় আদিৰ সংবাদ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো ৷ এখন যুদ্ধৰ সময়ত মই সৈন্য বাহিনীৰ সৈতে পাহাৰো বগাইছিলো (মোৰ গ্ৰন্থখনৰ বেটুপাতত দেখিবলৈ পাব) ৷ মই প্ৰায় সকলো বিষয়ত সংবাদ সংগ্ৰহ কৰিছো ৷
প্ৰশ্ন : আপোনাৰ গ্ৰন্থত উল্লেখ কৰিছিল যে, সেই সময়ৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী জৱাহৰলাল নেহৰুৱে 1962 যুদ্ধত চীনৰ বিৰুদ্ধে পৰাস্ত হৈ দোষী অনুভৱ কৰিছিল ৷
উত্তৰ : আচলতে তেওঁ দোষী অথবা চীনৰ বিৰুদ্ধে আত্মসমৰ্পন কৰা নাছিল ৷ কিন্তু তেওঁ সৈন্য বাহিনীত আধুনিকীকৰণ হোৱাটো বিচাৰিছিল ৷ কিন্তু সেই সয়মত তেওঁৰ প্ৰতিৰক্ষা মন্ত্ৰী আছিল কৃষ্ণ মেনন ৷ আৰু কিছু ক্ষেত্ৰত মেনন আৰু নেহৰুয়ে দ্বিতীয় বিশ্ব যুদ্ধৰ সন্ত্ৰাসৰ পাচত বিশ্বাস কৰিছিল যে, যুদ্ধই কোনো সমস্যাৰ সমাধান নকৰে ৷ সেয়েহে, ভাৰতীয় সেনাত তেওঁলোকে আধুনিকীকৰণ কৰা নাছিল আৰু চীনৰ সৈতে যুদ্ধৰ সময়ত দ্বিতীয় বিশ্ব যুদ্ধৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰেই যুঁজত নামিছিল ৷ সেই সময়ছোৱাত যুদ্ধৰ পৰা বিৰত থাকিবৰ বাবে চীনৰ সৈতে ৰাজনৈতিক আলোচনাও কৰিছিল...কিন্তু চীনক কেতিয়াও বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি কিয়নো চীনা সৈন্যই যুদ্ধ কৰিবৰ বাবে আগবাঢ়ি আহিছিল ৷ তেওঁলোকে বৰ্তমানৰ অৰুণাচলস্থিত North East Frontier Area (NEFA) পাৰ হৈ আহিছিল ৷ আমাৰ সৈন্যক পাঞ্জাৱ আৰু অন্যান্য সমতল অঞ্চললৈ প্ৰেৰণ কৰিবলগা হৈছিল ৷ তেওঁলোকে যিকোনো প্ৰকাৰে সেই স্থানসমূহত উপস্থিত হৈছিল আৰু যেতিয়া তেওঁলোক চেলাৰ শীৰ্ষত উপস্থিত হৈছিল চীনা সৈন্য আমাতকৈ উৰ্ধত আছিল ৷ ইয়াৰ পাচত চীনা অস্ত্ৰৰে আক্ৰমণ কৰাৰ ফলত ভাৰতীয় সৈন্যই পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলগা হয় ৷
লগতে মনত ৰখা উচিত যে, কৃষ্ণ মেননে সমগ্ৰ বিষয়টো ৰাজনীতিকৰণ কৰি জেনেৰেল বিএম কৌলক নিযুক্তি প্ৰদান কৰিছিল ৷ তেওঁ সৈন্য বাহিনীৰ যোগান কৰ্পছৰ এজন জেনেৰেল আছিল ৷ তেওঁ সৈন্য বাহিনীক ৰেচন যোগানহে ধৰিছিল, তেওঁৰ যুদ্ধক্ষেত্ৰত কোনো অভিজ্ঞতা নাছিল ৷ এনে এজন জেনেৰেল থাকিলে আপুনি নিশ্চয়কৈ যুদ্ধত পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিব লাগিব !