সংবিধানত পূৰ্বৰ পৰা উল্লেখিত বৈশিষ্ট্যসমূহত ব্যাঘাত নজন্মোৱাকৈ বিভিন্ন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন আৰু সদা পৰিৱৰ্তিত সমাজৰ প্ৰয়োজনসমূহ পূৰণ কৰাৰ উদ্দেশ্যে আমাৰ সংবিধানত বৰ্তমানলৈকে প্ৰায় 103 টা সংশোধন অনা হৈছে ৷ ইয়াৰে কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ সংশোধনৰ বিৱৰণী দাঙি ধৰা হ'ল -
প্ৰথম সংশোধন (1951):
ন্যায়িক হস্তক্ষেপৰ জৰিয়তে ভূমিৰ সংস্কাৰ আৰু অন্য অধিনিয়মৰ সংৰক্ষণ ৷
মৌলিক অধিকাৰ, 'কথা কোৱাৰ অধিকাৰ'ৰ সৈতে 3 টা চুক্তি সাপেক্ষ সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰি দিয়া হয় ৷
সপ্তম সংশোধন (1956):
ভাষাৰ ভিত্তিত সমগ্ৰ দেশক 14 খন ৰাজ্য আৰু 6 টা কেন্দ্ৰীয় শাসিত অঞ্চলত বিভক্ত কৰা হয় ৷ এই ভাষাসমূহৰ সংৰক্ষণৰ বাবে 350-A অনুচ্ছেদত প্ৰাথমিক বিদ্যালয়সমূহত শিক্ষাৰ মাধ্যম মাতৃভাষা হোৱা উচিত বুলি জনোৱা হৈছিল ৷
24 তম সংশোধন (1971):
সংবিধানৰ যিকোনো অংশ সংশোধনৰ ক্ষমতা লোকসভাৰ ওচৰত থাকে ৷ সংসদৰ দুয়োটা সদনে মঞ্জুৰ কৰাৰ পাচত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে অনুমোদন জনায় ৷
42 তম সংশোধন (1976):
'সমাজবাদী, ধৰ্ম নিৰপেক্ষ আৰু সংহতি' শব্দকেইটাক প্ৰস্তাৱনাৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছিল ৷
ইয়াৰ পাচতে নাগৰিকৰ মৌলিক কৰ্তব্যসমূহ অন্তৰ্ভূক্ত কৰা হৈছিল ৷
ন্যায়িক পুনৰীক্ষণ আৰু লেখ আৱেদনৰ কাৰ্যবিৱৰণীৰ সময়ত উচ্চতম ন্যায়ালয় আৰু উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ পৰিধিসমূহত হ্ৰাস কৰা হয় ৷
ৰাষ্ট্ৰীয় আইন সেৱা ফাৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰা হয় ৷
44 তম সংশোধন (1978):
জৰুৰীকালীন ব্যৱস্থাৰ ঘোষণা কৰাৰ সময়ত নীতি অনুসৰি, 'আভ্যন্তৰীণ অশান্তি' শব্দটোৰ বিকল্প হিচাপে 'অস্ত্ৰধাৰী বিদ্ৰোহ' শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰা হয় ৷
এই দফাত অন্তৰ্ভূক্ত কৰা হৈছিল যে, ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে জৰুৰীকালিন অৱস্থা তেতিয়ালৈকে ঘোষণা কৰিব নোৱাৰে যেতিয়ালৈকে কেন্দ্ৰীয় কেবিনেটে লিখিতভাৱে এই সম্পৰ্কত লিখিত প্ৰতিবেদনৰ জৰিয়তে এই সম্পৰ্কে জানিবলৈ নিদিয়ে ৷
মৌলিক অধিকাৰৰ পৰা সম্পত্তিৰ অধিকাৰক বহিস্কৃত কৰা হ'ল ৷